ငြိမ်းချမ်းခြင်းမှသည် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ခြင်းဆီသို့ (၁)

Unity is strength.စည်းလုံးခြင်းသည်ခွန်အားဟု အဓိပ္ပာယ်ဆောင်သည့် အနီရောင်အောက်ခံပေါ်မှာ အဖြူရောင်စာလုံးဖြင့်ရေးသားထားသော စာတန်းလေးတစ်ခု။ ထိုအနီရောင်တောက်တောက် စာတန်းလေးရှေ့ ချထားသည်က အချင်းနှစ်ပေ၊ အမြင့် သုံးပေခန့်ရှိ ယမနေသားဖြင့် ထွင်းထုထားသော သားအဖနှစ်ဦးပါဝင်သည့် ထင်းစည်းချိုးရုပ်တုတစ်ခု။ နယ်စပ်ရေးရာဝန်ကြီးဌာန ဝန်ကြီးရုံးအပေါ်ထပ်သို့ အတက်အဆင်းပြုလုပ်သော လှေကား၏အလယ်တွင် ခန့်ခန့်ထည်ထည်တည်ရှိနေသည့် ထိုရုပ်တုလေးကို လွန်ခဲ့သော ၁၇ နှစ်ခန့်က ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင် ဒါးပိန်မြို့မှ ပန်းပုပညာရှင်များနှင့် ဆက်သွယ်အပ်နှံ ထုလုပ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်ပါသည်။
သားအဖနှစ်ဦးပါဝင်သည့် ထင်းစည်းချိုး ရုပ်တုတစ်ခုဟု ကျွန်တော်ပြောရခြင်းမှာလည်း ယင်းရုပ်တု၏ မူပိုင်လက်ရာရှင်မှာ နိုင်ငံကျော် ကမ္ဘာကျော် ပန်းပုဆရာကြီး ဦးဟန်တင်ဖြစ် ကြောင်း၊ ပြည်ထောင်စုအေးရိပ်ငြိမ်ပြခန်းရှေ့ တွင် စိုက်ထူထားကြောင်း၊ နိုင်ငံတစ်ဝန်း မြို့ရွာ တွေမှာ နောက်ထပ်ပေါ်လာသည့် သားအဖသုံး ယောက်ပါဝင်သည့် ရုပ်တုများသည် သူ၏မူရင်း လက်ရာမဟုတ်သကဲ့သို့ နောက်တိုးလာသည့် သားတစ်ဦး၏ ကိုယ်ဟန်အနေအထားက ကုန်းကုန်းကွကွနှင့်ဖြစ်နေသောကြောင့် ဆရာကြီး အနေဖြင့် များစွာ စိတ်မချမ်းမသာဖြစ်ရကြောင်း ကို သူ၏တပည့် ပန်းချီဆရာကြီးတစ်ဦးက ရှင်း လင်းပြောကြားခဲ့ဖူးပါသည်။
ကျွန်တော်တို့ဦးစီးဌာနသည်ပင်လျှင် ဆရာ ကြီး၏ မူရင်းလက်ရာကိုမှီ၍ သားအဖနှစ်ဦး ထင်းစည်းချိုးနေဟန်ရုပ်တု အပ်နှံပြုလုပ်ခဲ့သည် ပဲထားဦးတော့၊ မူပိုင်ခွင့်အကြောင်းနားလည် လာချိန်၌ မူလပညာရှင် ဆရာကြီးဦးဟန်တင်ကို အလွန်အမင်း အားနာခဲ့ပါသည်။ လွန်ခဲ့သည့် ၁၉၉၉-၂ဝဝဝ ပြည့်နှစ်များဆီမှာတော့ ကျွန် တော်တို့ဝန်ကြီးဌာန ကျွန်တော်တို့ဦးစီးဌာန အပေါ်တွင် Unity is strength စည်းလုံးခြင်း သည် ခွန်အားဆိုသည့် စကားလုံးတစ်ခု၏ ရိုက် ခတ်မှုအရှိန်အဟုန်က အလွန်ပြင်းထန်ခဲ့သည်ဟု ဆိုရမည်သာ။ တပ်မတော်အစိုးရလက်ထက် အမျိုးသား ပြန်လည်စည်းလုံးညီညွတ်ရေး အကောင်အထည်ဖော် ဆောင်ရွက်မှုများ၏ အကျိုးရလဒ်အဖြစ် ၁၉၈၉ ခုနှစ် မတ်လမှ ၁၉၉၇ ခုနှစ် ဧပြီလအတွင်း တိုင်းရင်းသားလက် နက်ကိုင်အဖွဲ့ကြီး ၁၇ ဖွဲ့ တရားဥပဒေဘောင် အတွင်း ဝင်ရောက်လာခဲ့ကြသည်။
၁၉၈၉ ခုနှစ်အတွင်း ရှမ်းပြည်နယ်(မြောက် ပိုင်း)တွင် အထူးဒေသ(၁)ဟု အမည်ပေးခဲ့သော ကိုးကန့်အဖွဲ့၊ အထူးဒေသ(၂)'ဝ'အဖွဲ့၊ အထူး ဒေသ(၃)SSAအဖွဲ့၊ ရှမ်းပြည်နယ်(အရှေ့ပိုင်း)တွင် အထူးဒေသ(၄)ဟု အမည်ပေးခဲ့သည့် မိုင်း လားဒေသမှ ရှမ်း/အခါအဖွဲ့၊ ကချင်ပြည်နယ် တွင် အထူးဒေသ(၁)ဟု အမည်ပေးခဲ့သောNDA အဖွဲ့တို့ ဝင်ရောက်ခဲ့ကြသည်။ ၁၉၉၁ ခုနှစ်တွင် အထူးဒေသ(၅)KDA ကောင်းခါး အဖွဲ့၊ အထူးဒေသ(၆)PNO ပအိုဝ်းအဖွဲ့၊ အထူး ဒေသ (၇) PSLA ပလောင်အဖွဲ့တို့ ဝင်ရောက် လာခဲ့ကြသည်။ ဆက်လက်၍ ၁၉၉၂ ခုနှစ်တွင် ကယားပြည်နယ်အတွင်းမှ အထူးဒေသ(၁) KNGအဖွဲ့၊ ၁၉၉၄ ခုနှစ်တွင် ကချင်ပြည်နယ် အတွင်းမှ အထူးဒေသ(၂)KIO အဖွဲ့၊ ကယား ပြည်နယ်အတွင်း အထူးဒေသ(၂) ကလလတ အဖွဲ့နှင့် အထူးဒေသ(၃) ကယန်းပြည်သစ် ပါတီ အဖွဲ့၊ ရှမ်းပြည်နယ်(တောင်ပိုင်း)မှ ရလလဖ (ပအိုဝ်းနီ)အဖွဲ့တို့ ဝင်ရောက်ခဲ့ကြသည်။ ၁၉၉၅ ခုနှစ်တွင်မူKNPP အဖွဲ့နှင့် မွန်ပြည်သစ်ပါတီ၊ ၁၉၉၆ ခုနှစ်တွင်MTA အဖွဲ့၊ ၁၉၉၇ ခုနှစ်တွင် ဗကပ(ရခိုင်ပြည်နယ်) စသည်ဖြင့် အဖွဲ့ပေါင်း ၁၇ ဖွဲ့ တရားဥပဒေဘောင်အတွင်း ဝင်ရောက်ခဲ့ ကြခြင်းဖြစ်ပါသည်။
ထို့အပြင် ကျွန်တော်တို့ မကြာခဏရည်ညွှန်း ဖော်ပြခဲ့ဖူးသော အဖွဲ့ခွဲ ၂၃ ဖွဲ့ဆိုတာလည်း ရှိနေ ပါသေးသည်။ အဖွဲ့ခွဲများဟု သုံးနှုန်းရခြင်းမှာ ၎င်းတို့၏ မူလအဖွဲ့ကြီးများဖြစ်သော KIO ၊ KNPP ၊ KNU ၊ MTA စသည့် အဖွဲ့များ အနေဖြင့် တရားဥပဒေဘောင်အတွင်း ဝင်ရောက် ခြင်းမပြုသေးမီကာလ၌ ထိုအဖွဲ့များထဲမှ ခွဲထွက် ၍ ဝင်ရောက်လာကြသောအဖွဲ့များ ဖြစ်ကြ သည်။ အဖွဲ့ခွဲ၊ အဖွဲ့ငယ်များဟု သုံးနှုန်းနေလင့် ကစား ထိုစဉ်ကဝင်ရောက်လာကြသည့် အဖွဲ့ခွဲ၊ အဖွဲ့ငယ်များဖြစ်ကြသောMTA မှ ခွဲထွက် ဦးကန်ရွက်(ကွယ်လွန်)၏အဖွဲ့ဆိုလျှင် လူအင် အား ၃ဝဝဝ ကျော်ဖြင့် ၁၉၉၅ ခုနှစ် နိုဝင်ဘာလ တွင် ဝင်ရောက်လာကြပြီးမှ SSNA တပ်မဟာ (၆)၊ တပ်မဟာ(၁၁)၊ တပ်မဟာ(၁၉) အနေဖြင့် သိန်းနီ၊ လားရှိုးဒေသ၌ လက်နက်နှင့်ငြိမ်းချမ်း ရေး အပြီးအပိုင် လဲလှယ်ခဲ့ကြခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ထို့အတူKNPP မှ ခွဲထွက်သောKNDP အဖွဲ့ ဆိုလျှင်လည်း အင်အား ၄ဝဝ ကျော်၊KNU မှခွဲထွက်လာသည့် DKBA အဖွဲ့ကလည်း အင် အား ၄ဝဝဝ ကျော်၊KNU တပ်မဟာ(၆) တပ်ရင်း(၁၆) ဦးစောသမူဟဲအဖွဲ့က အင်အား ၅ဝဝ ကျော်၊KNU/KNLA အဖွဲ့သည်လည်း အင်အား ၅ဝဝ ကျော် စသည်ဖြင့် လေ့လာမှတ် သားခဲ့ရသည်။
လေ့လာမှတ်သားခဲ့ရသည်ဆိုသော်ငြား ၎င်း အဖွဲ့များအကြောင်းကိုသိလို၍ လိုက်လံမေးမြန်း မှတ်သားခဲ့ခြင်းမျိုးတော့မဟုတ်ပါ။ ၎င်းတို့ကိုယ် တိုင် ကျွန်တော်တို့ဝန်ကြီးဌာန ကျွန်တော်တို့ ဦးစီးဌာနသို့ အသီးသီးအသက ရောက်ရှိလာကြ ပြီး တပ်ဖွဲ့ဝင်မိသားစုများ၏ ရေရှည်ဘဝရပ်တည် ရေးနှင့် ဒေသဖွံ့ဖြိုးရေးလုပ်ငန်းများအတွက် ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ခဲ့ကြသောကြောင့် မသိချင် ၍ မရတော့လောက်အောင် ရင်းနှီးခင်မင် ကူညီ ဆောင်ရွက်ခွင့်ရခဲ့ကြခြင်း ဖြစ်ပါသည်။
အဖွဲ့ခွဲ၊ အဖွဲ့ငယ်များထဲတွင် ဒေသအခေါ် ကျောက်မဲပလောင်ဟုအမည်တွင်သော ဦးကျော် ရင်အဖွဲ့၊ မွန်လက်နက်ကိုင် ဦးအောင်သိုက်ငင်း အဖွဲ့၊ ဦးဂိုးရီ၏ ကရင်နီအမျိုးသားတိုးတက်ရေးပါတီအဖွဲ့၊ ဦးသန်းရွှေ၏ AAအဖွဲ့၊ ဦးလင်းဆိုင် ၏MTA လက်ကျန်အဖွဲ့၊ ဦးရစ်ချဒ်၊ ဦးတဲနယ် တို့၏ ကရင်နီအမျိုးသား စည်းလုံးညီညွတ်ရေး ပါတီအဖွဲ့၊ ဦးလောရှာ၏ မော်ချီးအဖွဲ့၊ ဦးမြထွန်း ၏DPAအဖွဲ့၊ ဦးနိုင်စိုက်ချမ်း၏ မွန်ခွဲထွက်အဖွဲ့၊ ဦးမိန်းစင်၏SSA.S ၊ တပ်မဟာ ၇၅၈ အဖွဲ့၊KIA မှ ခွဲထွက်သော ဦးလဆန်အောင်ဝါအဖွဲ့၊ ဖထီးပဒိုအောင်ဆန်း၏KNU ဘုရားကုန်းငြိမ်း ချမ်းရေးအဖွဲ့၊KNU သံတောင်မြောက်ပိုင်းမှ ဦးကိုကြီးအဖွဲ့နှင့် သံတောင်အထူးဒေသ တပ် မဟာ(၂)စောဖဲရီမိုးအဖွဲ့ စသည်တို့လည်း ပါဝင် နေသည်။
MTAအဖွဲ့နှင့်အတူ ဝင်ရောက်လာကြပြီး နောက် ဦးမဟာကြာအဖွဲ့က ဟိုမိန်း၊ ဦးစိုင်းမွန်း အဖွဲ့က မန်ပန်/တန့်ယန်း၊ ဦးလီချန်းအဖွဲ့က နားရိုင်း/နမ့်စန်၊ ဦးလောမားအဖွဲ့က မုံးဟင်/ မုံးဟ(မိုင်းရယ်ဒေသ)တို့တွင် အခြေပြုနေထိုင် ကြသည်။ ကိုးကန့်အဖွဲ့မှ ခွဲထွက်လာသော ဦးမုန် ဆာလအဖွဲ့လည်း ရှိသေးသည်။
အထက်ပါ တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်အဖွဲ့ များသည် အချို့က ပြည်သူ့စစ်အဖွဲ့များအနေဖြင့် လည်းကောင်း၊ အချို့က၂ဝဝ၉ ခုနှစ်တွင် အသွင် ပြောင်းလဲဖွဲ့စည်းပေးခဲ့သော နယ်ခြားစောင့် တပ်ရင်း ၂၃ ရင်းတွင်လည်းကောင်း ကူးပြောင်း တာဝန်ထမ်းဆောင်နေကြပြီဖြစ်သည်။ အချို့ တိုင်းရင်းသားခေါင်းဆောင် တော်တော်များ များလည်း ကွယ်လွန်သွားကြပြီဖြစ်၏။ မည်သို့ ဆိုစေ သမိုင်းမှာ သူတို့နာမည်ကို ရေးထိုးချန် ရစ်နိုင်ခဲ့ကြသည်။ အမျိုးသားပြန်လည်စည်းလုံး ညီညွတ်ရေးအတွက် တစ်နည်းအားဖြင့် အမျိုး သားရေးတာဝန် ကျေပွန်စေဖို့ အုတ်တစ်ချပ် သဲတစ်ပွင့်ပမာ ကြိုးပမ်းအားထုတ်မှုများပင်။
နိုင်ငံတော်အပိုင်းကရော၊ ထိုကဲ့သို့ ဝင်ရောက် လာကြသည့် သူတို့အဖွဲ့တွေကို ဘာတွေဘယ်လို ကူညီဆောင်ရွက်ပေးခဲ့ကြပါသနည်း ဆိုလာ သော်။ အဖြေရှိပြီး ဖြစ်ပါသည်။ ၁၉၈၉ ခုနှစ် မတ် လ ၃၁ ရက်နေ့တွင် ကိုးကန့်အဖွဲ့နှင့် မေလ ၉ ရက်နေ့တွင် 'ဝ'အဖွဲ့များ ဝင်ရောက်လာကတည်း က သူတို့၏ဒေသများ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးကို ကူညီဆောင်ရွက်ပေးပါရန် တင်ပြတောင်းဆို လာခဲ့ကြသည်။ နောက်ထပ် ဝင်ရောက်လာမည့် အဖွဲ့များ ရှိနေသေးကြောင်းကိုလည်း သိထား ပြီး ဖြစ်သည်။
ထိုသောအခါ နယ်စပ်ဒေသများနှင့် တိုင်းရင်း သားလူမျိုးများ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးလုပ်ငန်းများ ကို အားသွန်ခွန်စိုက် ဆောင်ရွက်ပေးနိုင်ရန် အစီ အမံများချမှတ်ခဲ့ရာမှ ၁၉၈၉ ခုနှစ် မေလ ၂၅ ရက်နေ့တွင် နယ်စပ်ဒေသနှင့် တိုင်းရင်းသား လူမျိုးများ၏ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုအကောင်အထည် ဖော်ရေးဗဟိုကော်မတီကို အဖွဲ့ဝင်ငါးဦးဖြင့် လည်းကောင်း၊ ၁၉၈၉ ခုနှစ် မေလ ၃၁ရက်နေ့ တွင် နယ်စပ်ဒေသနှင့် တိုင်းရင်းသားလူမျိုးများ၏ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှု အကောင်အထည်ဖော်ရေး လုပ်ငန်းကော်မတီကို အဖွဲ့ဝင် ၁၇ ဦးဖြင့် လည်း ကောင်း၊ လုပ်ငန်းဆပ်ကော်မတီ ၁၈ ခုကို လည်း ကောင်း၊ ၁၉၈၉ ခုနှစ် ဇွန်လ ၁၃ ရက်နေ့တွင် ဒေသဆိုင်ရာ လုပ်ငန်းကော်မတီများကိုလည်း ကောင်း အသီးသီး စတင်ဖွဲ့စည်းဆောင်ရွက်ခဲ့ သည်။ နောင်တွင် လိုအပ်ချက်များနှင့်အညီ အင်အားများတိုး၍ ပြင်ဆင်ဖွဲ့စည်းပေးခဲ့ သည်။
နယ်စပ်ဒေသနှင့် တိုင်းရင်းသားလူမျိုးများ၏ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှု အကောင်အထည်ဖော်ရေး လုပ်ငန်းကော်မတီကို စတင်ဖွဲ့စည်းစဉ်က ဝန်ထမ်း ၆၄ ဦး တွဲဖက်ပေးခဲ့ရာ နိုင်ငံတော်ကောင်စီရုံးမှ ဝန်ထမ်း ၆ဝ ဦး၊ ပြည်သူ့လွှတ်တော်ရုံးမှ လေးဦး တို့ ပါဝင်သည်။ တပ်မတော်မှ ကူးပြောင်းလာသူ များကိုလည်း နတလလုပ်ငန်းကော်မတီ ဝန်ထမ်း အနေဖြင့်သာ သွားရောက်စေ၍ ပန်ဆန်း၊ မိုင်း လား၊ လောက်ကိုင်၊ မိုင်းမော၊ ဝိန်းကောင်ဒေသ များတွင် ရုံးဖွင့်လျက် ဒေသ၏ ပညာရေး၊ ကျန်း မာရေး၊ လမ်းပန်းဆက်သွယ်ရေး၊ ပြန်ကြားရေး၊ စိုက်ပျိုးရေး အစရှိသော လုပ်ငန်းများကို အကောင်အထည်ဖော် ဆောင်ရွက်ပေးခဲ့သည်။
ထိုသို့ တက်ညီလက်ညီ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက် နိုင်ခဲ့ကြခြင်းမှာ နတလလုပ်ငန်းကော်မတီတွင် လိုအပ်သောဝန်ကြီးဌာနများကို ထည့်သွင်းဖွဲ့ စည်းထားသည့်အပြင် လုပ်ငန်းဆပ်ကော်မတီ ၁၈ ခုကလည်း သက်ဆိုင်ရာဝန်ကြီးဌာနများ ကိုယ်စား နယ်စပ်ဒေသများ၌ ရှေ့တန်းကျကျ သွားရောက်တာဝန်ထမ်းဆောင်ခဲ့ကြ၍ ဖြစ်ပေ သည်။ နတလလုပ်ငန်းကော်မတီတွင် ကာကွယ် ရေးဦးစီးချုပ်ရုံး(ကြည်း) စစ်အင်ဂျင်နီယာ ညွှန်ကြားရေးမှူးရုံးလည်း ပါဝင်နေသကဲ့သို့ ပြည်နယ်နှင့်တိုင်းများရှိ ဒေသဆိုင်ရာလုပ်ငန်း ကော်မတီတွင် တိုင်းမှူးများက ဥက္ကဋ္ဌအဖြစ် ထမ်းဆောင်နေကြသောကြောင့် နယ်စပ်ဖွံံ့ဖြိုးရေးလုပ်ငန်းအသီးသီး၌ တပ်မတော်သားများ ပါဝင်ထမ်းရွက်ခဲ့ကြသည်။ လမ်းအူကြောင်းရှာ ဖွေခြင်း၊ လမ်းများဖောက်လုပ်ခြင်း၊ တံတား တည်ဆောက်ခြင်းစသော အဓိကလုပ်ငန်းများ ကို စစ်အင်ဂျင်နီယာညွှန်ကြားရေးမှူးရုံးမှ အရာရှိစစ်သည်များက ဆောင်ရွက်ပေးသကဲ့သို့ အခြားသော ပညာရေး၊ ကျန်းမာရေး၊ စိုက်ပျိုး ရေး အစရှိသည့် လုပ်ငန်းများတွင်လည်း တပ်မတော်သားများ၏ လုပ်အားများစွာ ပါဝင်ခဲ့ သည်။
၁၉၉၂ ခုနှစ် စက်တင်ဘာ ၂၄ ရက်နေ့တွင် နယ်စပ်ဒေသနှင့် တိုင်းရင်းသားလူမျိုးများ ဖွံ့ဖြိုး တိုးတက်ရေးဝန်ကြီးဌာနကို စတင်ဖွဲ့စည်းခဲ့ပြီး ထိုမှ နယ်စပ်ဒေသ တိုင်းရင်းသားလူမျိုးများ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးနှင့် စည်ပင်သာယာရေး ဝန်ကြီးဌာန၊ နယ်စပ်ရေးရာဝန်ကြီးဌာနများ အဖြစ် အဆင့်ဆင့် ပြောင်းလဲဖွဲ့စည်း ဆောင်ရွက် ခဲ့သည်။
၎င်းအပြင် ၁၉၉၃ ခုနှစ် သြဂုတ်လ ၁၃ ရက်နေ့တွင် နယ်စပ်ဒေသနှင့် တိုင်းရင်းသား လူမျိုးများ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးဥပဒေကို ပြဋ္ဌာန်း ပေးခဲ့သည်။