တစ်နိုင်တစ်ပိုင်မှသည် စီးပွားဖြစ် ငုံးမွေးမြူရေးဆီသို့

Article_Author

ဒေါက်တာရင်းမြစ် (မွေး/ကု)

Posted_Date

Sun, 07/13/2025 - 12:00

MM-Article-Category

စီးပွားရေးကဏ္ဍဆောင်းပါး

စီးပွားရေး-ပြည်တွင်း

Image

တစ်နိုင်တစ်ပိုင်မှသည် စီးပွားဖြစ် ငုံးမွေးမြူရေးဆီသို့

Body

တိုးတက်လာသော ငုံးမွေးမြူရေး

ငုံးမွေးမြူရေး လုပ်ငန်းသည် နေရာကျဉ်းကျဉ်းနှင့် အကောင်ရေများများ မွေးမြူနိုင်သော လုပ်ငန်းတစ်ခုဖြစ်သည့်အပြင် ကနဦးအရင်းအနှီးနှင့် လုပ်အားမှာလည်း အနည်းငယ်မျှသာ လိုအပ်သည်။ ငုံးမွေးမြူခြင်းသည် ကာလတိုအတွင်း အကျိုးအမြတ်မြန်ဆန်စွာရရှိပြီး စနစ်တကျမွေးမြူပါက ကူးစက်ရောဂါဖြစ်ပွားမှုလည်း နည်းပါးသဖြင့် မိသားစုဝင်ငွေအတွက် တွက်ခြေကိုက်သော လုပ်ငန်းတစ်ခုလည်းဖြစ်သည်။

မွေးမြူရေးနှင့်ကုသရေးဦးစီးဌာန၏၂၀၂၃ ခုနှစ် နိုဝင်ဘာလတွင် ကောက်ယူခဲ့သော မြေပြင်တိရစ္ဆာန်ကောင်ရေစာရင်း အချက်အလက်များအရ မြန်မာနိုင်ငံတွင် မွေးမြူရေးငုံးကောင်ရေ ၁၃ သိန်းခန့် မွေးမြူထားရှိသည်ကို ခန့်မှန်းတွက်ချက်နိုင်သည်။ လွန်ခဲ့သော နှစ်ပေါင်း ၃၀ နှစ်ခန့်ကတည်းက ငုံးမွေးမြူရေးသည် မြန်မာနိုင်ငံတွင် လူကြိုက်များလာသော စီးပွားရေးလုပ်ငန်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ ငုံးငှက်များသည် အရွယ်သေးငယ်သော်လည်း ဥထုတ်လုပ်မှုနှုန်းမြင့်မားပြီး အသားနှင့်ဥတွင် အာဟာရဓာတ်ကြွယ်ဝသောကြောင့် စားသုံးသူများကြားတွင် တစ်နှစ်ထက်တစ်နှစ် ရေပန်းစားလာသည်။

မွေးမြူလေ့ရှိသောငုံးမျိုးများ

ကမ္ဘာတစ်ဝန်းတွင် ငုံးမျိုးစိတ်ပေါင်း ၁၃၀ ကျော်ရှိပြီး ၎င်းတို့၏အရွယ်အစားနှင့် အသွင်အပြင်ကို လိုက်ကာ အနည်းငယ်မျှသာ ကွာခြားသည်။ ကမ္ဘာပေါ်တွင်တွေ့ရသော ငုံးမျိုးစိတ်များမှာ-

(က) Common quail၊

( ခ ) Japanese quail၊

( ဂ ) Blue- breasted quail နှင့်

(ဃ) Rain quail တို့ဖြစ်ကြသည်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင်မူ Common quail နှင့် Japanese quail တို့ကို ဥနှင့်အသားအတွက် စီးပွားဖြစ်အများဆုံး မွေးမြူကြသည်။ ထိုင်း၊ ဗီယက်နမ်၊ အိန္ဒိယနှင့် တရုတ်နိုင်ငံတို့တွင် ဂျပန်ငုံးအပြင် Bobwhite Quail နှင့် Coturnix Quail မျိုးစိတ်များကိုလည်း မွေးမြူကြသည်။ ဤမျိုးစိတ်များသည် အသားထုတ်လုပ်မှုအတွက် ပိုမိုသင့်လျော်သည်။

အခြေခံမွေးမြူရေးစနစ်

ငုံးမွေးမြူရာတွင် ပထမဆုံးအနေဖြင့် မျိုးရွေးချယ်ရမည်။ မျိုးရွေးချယ်ရာ၌ ကြီးထွားနှုန်းကောင်းမွန်သော၊ ဥဥနှုန်းကောင်းမွန်သော ပတ်ဝန်းကျင်ရေမြေရာသီဥတုနှင့် ကိုက်ညီသောမျိုးများကို ရွေးချယ်မွေးမြူသင့်သည်။ ငုံးများသည် အသက်ခြောက်ပတ်သားအရွယ်တွင် ဥဥခြင်းစတင်ပြီး တစ်နေ့ တစ်လုံးဥလေ့ရှိသည်။ တစ်နှစ် ၂၅၀-၃၀၀ လုံးထိဥလေ့ရှိသည်။ ငုံးများသည် အသက်လေးပတ်သားအရွယ်ထိ အနွေးဓာတ်ပေးရန် လိုအပ်သောကြောင့် တစ်ပတ်သားအရွယ်ငုံးများကို ရွေးချယ်မွေးမြူမည်ဆိုပါက အနွေးဓာတ်ပေးကာ ပြုစုစောင့်ရှောက်ရမည်။

ဥထုတ်လုပ်မှုဆောလျင်စွာရလိုပါက အသက်လေးပတ်သား အရွယ်ငုံးများကို ရွေးချယ်မွေးမြူသင့်သည်။

ငုံးတစ်ကောင်သည် နှစ်လမှ ရှစ်လအထိ ဥဥနှုန်း ကောင်းမွန်တတ်ပြီး နောက်ပိုင်းတွင် ဥနှုန်းကျဆင်းသွားလေ့ရှိသည်။ ဥနှုန်းကျဆင်းသွားသော ငုံးများကိုလည်း အသားစားသုံးရန်အတွက် ပြန်လည်ရောင်းချနိုင်သည်။ ငုံးထီးများ၏ ထင်ရှားသည့်သွင်ပြင်လက္ခဏာမှာ နှုတ်သီးအနည်းငယ် ရှည်ထွက်နေပြီး လည်ပင်းမှာအနီရောင်သန်းကာ ကျောဘက်တွင် အမည်းပြောက်များရှိသည်။ ငုံးမများသည် ငုံးထီးများထက် အရောင်ပိုဖျော့၍ လည်ပင်းတွင် ဘယက်ကဲ့သို့ အပြောက်များရှိသည်။ ငုံးထီးများသည် ငုံးမများထက် မြည်တွန်သံပိုကျယ်သည်။ မျိုးငုံးများမွေးမြူမည်ဆိုပါက အထီးအမအချိုး ၁:၅ ခန့် ထားရှိသင့်သည်။

မျိုးငုံးဥများကို စက်နှင့်သားဖောက်ပါက ၁၈ ရက် အကြာတွင် အကောင်ပေါက်လာနိုင်သည်။

မွေးခြံတည်ဆောက်ပုံ

လှောင်အိမ်ကို ဒေသထွက် သစ်၊ ဝါးတို့ဖြင့်လည်းကောင်း၊ သံဆန်ခါကိုအသုံးပြု၍ လည်းကောင်းတည်ဆောက်နိုင်သည်။ အလျား ၄ ပေ ၊ အနံ ၃ ပေ ၊ အမြင့် ၂ ပေရှိ လှောင်အိမ်တွင် ငုံးကောင်ရေ ၅၀ မွေးမြူနိုင်သည်။ ခြံကိုလေဝင်လေထွက် ကောင်းမွန်သောနေရာတွင်ရွေးချယ်ပြီး မွေးမြူရသည်။ ဥဥနေသော ငုံးမများကိုတစ်ရက်လျှင် အလင်းရောင် ၁၆ နာရီရရှိအောင် ဆောင်ရွက်ထားပေးသင့်သည်။

ငုံးစာတွင်ပါဝင်ရမည့် အာဟာရဓာတ်များနှင့် အစာကျွေးမွေးမှုစနစ်

မြန်မာနိုင်ငံတွင် ငုံးများကို စပါး၊ ပြောင်း၊ ပဲများနှင့် အခြားသဘာဝအစာများဖြင့် ကျွေးမွေးလေ့ရှိသည်။ အာဟာရပြည့်ဝသောအစာများကို ဈေးကွက်တွင် ရရှိနိုင်သော်လည်း ကုန်ကျစရိတ်သက်သာစေရေးအတွက် ကျေးလက်ဒေသများတွင် သဘာဝအစာများကို ပိုမိုအသုံးပြုကြသည်။ ထိုင်း၊ တရုတ်နှင့် ဗီယက်နမ်နိုင်ငံတို့တွင် ငုံးများကို အာဟာရပြည့်ဝသော အသင့်သုံးစပ်စာများဖြင့် စနစ်တကျကျွေးမွေးကြသည်။ ဤအစာများတွင် အသားနှင့်ဥထုတ်လုပ်ရန်အတွက် လိုအပ်မည့် ပရိုတင်း၊ ဗီတာမင်နှင့် သတ္တုဓာတ်များ တွက်ချက်ဖော်စပ်ထားသည်။

ငုံးမွေးမြူရာတွင် ရေသည်အစာကိုကြေညက်စေပြီး ခန္ဓာကိုယ်အပူချိန်ကို ထိန်းညှိရာတွင် အထောက်အကူပြုသောကြောင့် ၂၄ နာရီ ရေအမြဲရရှိရန်လိုအပ်သည်။

ငုံးများအတွက် အာဟာရပြည့်ဝသော အစာတွင် ပရိုတင်း၊ ကစီ၊ အဆီနှင့် အမျှင်ဓာတ်တို့၏ သင့်တင့်မျှတသော အချိုးအစားသည် ငုံးများ၏ ကြီးထွားမှု၊ ဥထုတ်လုပ်မှုနှင့် ကျန်းမာရေးအတွက် အရေးကြီးသည်။ အောက်ပါတို့မှာ ငုံးများအတွက် အာဟာရပြည့်ဝသောအစာတွင် ပါဝင်သင့်သော ပရိုတင်း၊ ကစီ၊ အဆီနှင့် အမျှင်ဓာတ်တို့၏ အချိုးအစားဖြစ်သည်။

(၁) ပရိုတင်းဓာတ်

ငုံးစာအတွက် ပရိုတင်းဓာတ်ရရှိနိုင်သော အစာအရင်းအမြစ်များသည် ငုံးများ၏ကြီးထွားမှု၊ ဥထုတ်လုပ်မှုနှင့် ကျန်းမာရေးအတွက် အရေးကြီးသည်။ ပရိုတင်းဓာတ်သည် ငုံးများ၏ခန္ဓာကိုယ် ဖွဲ့စည်းမှု၊ အမွေးအတောင်နှင့် ဥထုတ်လုပ်မှုအတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော အာဟာရဓာတ်ဖြစ်သည်။ အောက်ပါတို့မှာ ငုံးစာအတွက် ပရိုတင်းဓာတ်ရရှိနိုင်သော အဓိကအစာအရင်းအမြစ်တချို့ဖြစ်သည်။

(က) ငါးခြောက်မှုန့်။ ပရိုတင်းပါဝင်မှု ၅၀ ရာခိုင်နှုန်း မှ ၆၀ ရာခိုင်နှုန်းရှိပြီး ငါးမှုန့်သည် အမြင့်မားဆုံးသော ပရိုတင်းဓာတ်ကိုပေးစွမ်းနိုင်သော အစာအရင်းအမြစ်ဖြစ်သည်။ ကယ်ဆီယမ်နှင့် ဖော့စဖရပ်ဓာတ်များလည်းပါဝင်သည်။

(ခ) ပုစွန်ခွံမှုန့်။ ပရိုတင်းပါဝင်မှု ၄၀ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၅၀ ရာခိုင်နှုန်းရှိပြီး ပုစွန်ခွံမှုန့်သည် ပရိုတင်းဓာတ်ကြွယ်ဝပြီး ကယ်ဆီယမ်ဓာတ်လည်း ပါဝင်သည်။

(ဂ) နှမ်းဖတ်။ ပရိုတင်းပါဝင်မှု ၃၅ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၄၀ ရာခိုင်နှုန်းရှိပြီး နှမ်းဖတ်သည် ပရိုတင်းဓာတ်ကြွယ်ဝပြီး အဆီဓာတ်လည်း အနည်းငယ်ပါဝင်သည်။

(ဃ) နေကြာဖတ်။ ပရိုတင်းပါဝင်မှု ၃၀ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၃၅ ရာခိုင်နှုန်းရှိပြီး နေကြာဖတ်သည် ပရိုတင်းဓာတ်နှင့် အမျှင်ဓာတ်များပါဝင်သည်။

(င) ပဲအမျိုးမျိုး။ ပရိုတင်းပါဝင်မှု ၂၀ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၃၀ ရာခိုင်နှုန်းရှိပြီး ပဲစင်းငုံ၊ ပဲတီစိမ်း၊ ပဲကတ္တီပါ စသည့်ပဲများသည် ပရိုတင်းဓာတ်ကြွယ်ဝသည်။

(၂) အမျှင်ဓာတ်

ငုံးစာအတွက် အမျှင်ဓာတ်ရရှိနိုင်သော အစာအရင်းအမြစ်များသည် အစာချေစနစ်ကို ထောက်ပံ့ပေးရန်အရေးကြီးသည်။ အမျှင်ဓာတ်သည် အစာချေလမ်းကြောင်းကို ကောင်းမွန်စေပြီး ငုံးများ၏ကျန်းမာရေးကို မြှင့်တင်ပေးသည်။ သို့သော် အမျှင်ဓာတ်ကို လိုအပ်သည်ထက် ပိုမိုကျွေးမွေးပါက အစာချေစနစ်ကိုထိခိုက်စေနိုင်သည်။ အောက်ပါတို့မှာ ငုံးစာအတွက် အမျှင်ဓာတ်ရရှိနိုင်သော အဓိကအစာအရင်းအမြစ်တချို့ဖြစ်သည်။

(က) စပါးဖွဲ။ အမျှင်ဓာတ်ပါဝင်မှု ၁၀ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၁၅ ရာခိုင်နှုန်းရှိပြီး စပါးဖွဲသည် အမျှင်ဓာတ်ကြွယ်ဝပြီး ကစီဓာတ်နှင့် ပရိုတင်းဓာတ်များလည်း ပါဝင်သည်။

( ခ ) ပြောင်းဖူးဖွဲ။ အမျှင်ဓာတ်ပါဝင်မှု ၈ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၁၂ ရာခိုင်နှုန်းရှိပြီး ပြောင်းဖူးဖွဲသည် အမျှင်ဓာတ်နှင့် ကစီဓာတ်များ ပါဝင်သည်။

( ဂ ) နေကြာဖတ်။ အမျှင်ဓာတ်ပါဝင်မှု ၁၀ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၁၅ ရာခိုင်နှုန်းရှိပြီး နေကြာဖတ်သည် အမျှင်ဓာတ်နှင့် ပရိုတင်းဓာတ်များ ပါဝင်သည်။

( ဃ ) ပဲအမျိုးမျိုး။ အမျှင်ဓာတ်ပါဝင်မှု ၅ ရာခိုင်နှုန်း မှ ၁၀ ရာခိုင်နှုန်းရှိပြီး ပဲများသည် အမျှင်ဓာတ်နှင့် ပရိုတင်းဓာတ်များပါဝင်သည်။

(၃) ကစီဓာတ်

ငုံးစာအတွက် ကစီဓာတ် (စွမ်းအင်) ရရှိနိုင်သော အစာအရင်းအမြစ်များသည် ငုံးများ၏ ကြီးထွားမှု၊ ဥထုတ်လုပ်မှုနှင့် နေ့စဉ်လှုပ်ရှားမှုအတွက် အရေးကြီးသောစွမ်းအင်ကို ထောက်ပံ့ပေးသည်။ ကစီဓာတ်သည် ငုံးစာ၏ အဓိကစွမ်းအင်အရင်းအမြစ်ဖြစ်ပြီး အောက်ပါအစာအရင်းအမြစ်များမှ ရရှိနိုင်သည်။

(က) ပြောင်းဖူး။ ပြောင်းဖူးသည် ကစီဓာတ်ကြွယ်ဝသော အဓိကအစာအရင်းအမြစ်ဖြစ်သည်။ ငုံးစာတွင် ၅၀ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၆၀ ရာခိုင်နှုန်းအထိ ပါဝင်နိုင်သည်။ စွမ်းအင်ကို အဓိကထောက်ပံ့ပေးပြီး ဈေးနှုန်းချိုသာသည်။

( ခ ) စပါး။ စပါးနှင့်စပါးဖွဲသည် ကစီဓာတ်ကြွယ်ဝသော အစာအရင်းအမြစ်များဖြစ်သည်။ စပါးဖွဲကို ငုံးစာတွင် ၁၀ ရာခိုင်နှုန်း မှ ၂၀ ရာခိုင်နှုန်းအထိ ထည့်သွင်းနိုင်သည်။ စပါးဖွဲတွင် အမျှင်ဓာတ်လည်း ပါဝင်သောကြောင့် အစာချေစနစ်ကို ထောက်ပံ့ပေးသည်။

( ဂ ) ဂျုံ။ ဂျုံနှင့် ဂျုံဖွဲသည် ကစီဓာတ်ကြွယ်ဝပြီး ပရိုတင်းဓာတ်လည်း အနည်းငယ်ပါဝင်သည်။ ငုံးစာတွင် ၁၀ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၂၀ ရာခိုင်နှုန်း အထိ ထည့်သွင်းနိုင်သည်။

( ဃ ) ပဲအမျိုးမျိုး။ ပဲအမျိုးမျိုး (ဥပမာ - ပဲစင်းငုံ၊ ပဲတီစိမ်း၊ ပဲကတ္တီပါ) တွင် ကစီဓာတ်နှင့် ပရိုတင်းဓာတ်များ ပါဝင်သည်။ ငုံးစာတွင် ၁၀ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၁၅ ရာခိုင်နှုန်း အထိ ထည့်သွင်းနိုင်သည်။

( င ) သကြား/ထန်းလျက်ဓာတ်။ သကြားဓာတ်သည် စွမ်းအင်ကို အမြန်ရရှိစေသော အရင်းအမြစ်ဖြစ်သည်။ ငုံးစာတွင် ၂ ရာခိုင်နှုန်း မှ ၅ ရာခိုင်နှုန်း အထိ ထည့်သွင်းနိုင်သည်။

(၄) အဆီဓာတ်

ငုံးများအတွက် အစာတွင် အဆီဓာတ် ၃ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၅ ရာခိုင်နှုန်းအထိ ပါဝင်သင့်သည်။ အဆီဓာတ်သည် စွမ်းအင်ထုတ်လုပ်ရန်အတွက် အဓိကလိုအပ်သည်။ ထို့ပြင် အဆီဓာတ်သည် ဗီတာမင် A, D, E, K ကဲ့သို့သော ဗီတာမင်များကို စုပ်ယူရာတွင်လည်း အထောက်အကူပြုသည်။ အဆီဓာတ်ရရှိနိုင်သော အရင်းအမြစ်များမှာ ဟင်းသီးဟင်းရွက်ဆီများ (ဥပမာ-ပြောင်းဖူးဆီ၊ နေကြာဆီ၊ ငါးဆီ)စသည့် တိရစ္ဆာန်အဆီများဖြစ်သည်။

ဒေသထွက်အစာကုန်ကြမ်းများဖြင့် စပ်စာပြုလုပ်ခြင်း (နမူနာ)

ငုံးစာကို ဖွဲ၊ ငါးခြောက်မှုန့်၊ ပြောင်းဖူးမှုန့်၊ နှမ်းဖတ် စသည့် ဒေသထွက်အစာကုန်ကြမ်း လေးမျိုးတို့ဖြင့် အာဟာရပြည့်ဝစွာဖော်စပ်ရန် အောက်ပါအချိုးကို အသုံးပြုနိုင်သည်။ ငုံးများ၏ ကြီးထွားမှု၊ ဥထုတ်လုပ်မှုနှင့် ကျန်းမာရေးအတွက် လိုအပ်သောအာဟာရဓာတ်များကို မျှတစွာပံ့ပိုးပေးနိုင်သည့် ဖော်ပြပါအချိုးဖြင့် စပ်စာပိဿာ ၁၀၀ နမူနာစပ်ကျွေးနိုင်သည်။

ငုံးစာပိဿာ ၁၀၀ အတွက် အချိုး အစာကုန်ကြမ်း တစ်မျိုးချင်းအလိုက်ထည့်ဝင်ရမည့် အချိုးမှာ-

- ဖွဲ (Rice Bran) - ၄၀ ပိဿာ (၄၀ ရာခိုင်နှုန်း)

- ငါးခြောက်မှုန့် (Fish Meal) - ၂၀ ပိဿာ (၂၀ ရာခိုင်နှုန်း)

- ပြောင်းဖူးမှုန့် (Corn Meal) - ၃၀ ပိဿာ (၃၀ ရာခိုင်နှုန်း)

- နှမ်းဖတ် (Sesame Meal) - ၁၀ ပိဿာ (၁၀ ရာခိုင်နှုန်း) ဖော်စပ်ပြီး အစာတွင် အာဟာရဓာတ်ပါဝင်မှု ရာခိုင်နှုန်းမှာ-

- ပရိုတင်း - ၂၀ ရာခိုင်နှုန်း မှ ၂၅ ရာခိုင်နှုန်း

- ကစီဓာတ် - ၅၀ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၆၀ ရာခိုင်နှုန်း

- အဆီဓာတ် - ၅ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၈ ရာခိုင်နှုန်း

- အမျှင်ဓာတ် - ၈ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၁၀ ရာခိုင်နှုန်း

သတိပြုရန်မှာ ဤအချိုးသည် ငုံးများ၏ အသက်အရွယ်၊ ရည်ရွယ်ချက် (ဥထုတ်လုပ်ရန် သို့မဟုတ် အသားထုတ်လုပ်ရန်) အလိုက် အနည်းငယ်ပြောင်းလဲနိုင်သည်။ မိမိဒေသထွက် ဈေးနှုန်းသင့်တင့်ပြီး အာဟာရပြည့်ကုန်ကြမ်းများနှင့်လည်း ဖော်စပ်ကျွေးမွေးနိုင်သည်။ နားလည်ကျွမ်းကျင်သည့် မွေးမြူရေးပညာရှင်များနှင့် တိုင်ပင်ဆောင်ရွက်ရန် အကြံပြုလိုသည်။

ငုံးတစ်ကောင်၏ တစ်ရက်ပျမ်းမျှအစာစားနှုန်း

ငုံးတစ်ကောင်၏ တစ်ရက်ပျမ်းမျှအစာစားနှုန်းမှာ ဖော်ပြပါအတိုင်းဖြစ်၍ အထက်တွင် ရှင်းလင်း ပြခဲ့သည့် အစာစပ်နည်းဖြင့် မိမိလိုအပ်သည့် အစာပမာဏကို မိမိမွေးမြူသည့် ကောင်ရေနှင့် အသက် အရွယ်အလိုက် တွက်ချက်ကျွေးမွေးနိုင်သည်။

- ၄ ပတ်သားငုံး - ၁၅ ဂရမ်(သုည ဒသမ ၉ ကျပ်သား)

- ၅ ပတ်သားငုံး - ၁၅ ဂရမ်(သုည ဒသမ ၉ ကျပ်သား)

- ၆ ပတ်သားငုံး - ၁၈ ဂရမ်(၁ ဒသမ ၁ ကျပ်သား)

- ၇ ပတ်သားငုံး - ၂၁ ဂရမ်(၁ ဒသမ ၂ ကျပ်သား)

- ၈ ပတ်သားငုံး -၂၄ ဂရမ်(၁ ဒသမ ၄ ကျပ်သား)

ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှု

ငုံးများကိုမွေးမြူရာတွင် ပုံမှန်သန်ချဆေးပေးရန် လိုအပ်သည်။ ငုံးများတွင် ချေးဖြူရောဂါ၊ လည်လိမ်ရောဂါ၊ သွေးဝမ်းကျရောဂါ၊ မားရက်ရောဂါများ ဖြစ်ပွားတတ်သဖြင့် ကြိုတင်ကာကွယ် ထားရန် လိုအပ်သည်။ ဝမ်းရောဂါဖြစ်ပွားပါက ရုတ်တရက်သေဆုံးနိုင်သဖြင့် အစာနှင့်ရေတွင် ဆေးထည့်ကျွေးခြင်းဖြင့် ကြိုတင်ကာကွယ်ထားရန် လိုအပ်သည်။

ငုံးဥနှင့် ငုံးသားတို့၏ အာဟာရဓာတ်များနှင့် အကျိုးကျေးဇူးများ

ငုံးဥတွင် အသားဓာတ်၊ သံဓာတ်၊ အဆီဓာတ်၊ ဗီတာမင်အေ၊ ဗီတာမင်ဘီဝမ်းနှင့် ဘီတူး၊ ကယ်ဆီယမ်၊ ဆိုဒီယမ်၊ မဂ္ဂနီဆီယမ်နှင့် အခြားသတ္တုဓာတ်များ ကြွယ်ဝစွာပါဝင်ပေသည်။ ငုံးသား ၁၀၀ ဂရမ်တွင် ပရိုတင်းဓာတ် ၂၅ ဂရမ်၊ အဆီဓာတ် ၁၄ ဂရမ်၊ ကယ်လိုရီဓာတ် ၂၂၇ ဂရမ်တို့ပါဝင်ပြီး ကာဗိုဟိုက်ဒရိတ်၊ အမျှင်ဓာတ်နှင့် သကြားဓာတ်များမပါဝင်ပါ။ ထို့ပြင် ငုံးသားတွင် သံဓာတ်၊ ဇင့်ဓာတ်၊ ဗီတာမင် B-3 နှင့် B-6 များ ကြွယ်ဝစွာပါဝင်ပေသည်။ ငုံးဥစားခြင်းဖြင့် ခုခံစွမ်းအားကောင်းမွန်စေခြင်း၊ ခန္ဓာကိုယ်တွင်း ဇီဝပြောင်းလဲမှုဖြစ်စဉ်ကို တိုးတက်စေခြင်း၊ အမြင်အာရုံကောင်းမွန်စေခြင်း၊ အရိုးအဆစ်များသန်မာစေခြင်း၊ ဓာတ်မတည့်မှုကို သက်သာစေခြင်း၊ စိတ်ဖိစီးမှုကို သက်သာစေခြင်း၊ သွေးအားနည်းရောဂါကို သက်သာစေခြင်း အစရှိသည့် အကျိုးကျေးဇူးများစွာကို ရရှိစေသည်။

စားသောက်ဆိုင်မှ ငုံးဥနှင့် ငုံးသားအကင်

တရုတ်ရိုးရာအစားအစာနှင့် နာမည်ကြီးဟင်းလျာ အများစုတွင် ငုံးဥသည် မပါမဖြစ်ပါဝင်လျက်ရှိသည်။ ကမ္ဘာ့နာမည်ကြီးဟင်းလျာများတွင်လည်း ငုံးဥသည် မပါမဖြစ် ပါဝင်ပစ္စည်းတစ်ခုဖြစ်ပြီး ငုံးသားမှာလည်း အလွန်နူးညံ့သောကြောင့် လူကြိုက်များသည်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင် ငုံးမွေးမြူရေး လုပ်ငန်းသည် ကျေးလက်ဒေသများတွင် စီးပွားဖြစ်လုပ်ကိုင်လာကြသော်လည်း အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက နည်းပညာနှင့် စီမံခန့်ခွဲမှုစနစ်များ အားနည်းနေသေးသည်။ မွေးမြူသူများအနေဖြင့် နည်းပညာမြှင့်တင်ခြင်း၊ အာဟာရပြည့်ဝသော အစာများကို ပိုမိုအသုံးပြုခြင်းနှင့် ရောဂါကာကွယ်ရေးစနစ်များ ပိုမိုတိုးတက်လာပါက မြန်မာနိုင်ငံ၏ ငုံးမွေးမြူရေး လုပ်ငန်းသည်လည်း ပိုမိုဖွံ့ဖြိုးလာမည်ဖြစ်၍ ငုံးမွေးမြူရေးအတွက် သိပ္ပံနည်းကျနည်းစနစ်များကို မွေးမြူရေးနှင့် ကုသရေးဦးစီးဌာနသို့ ဆက်သွယ် ရယူနိုင်ပါကြောင်း တင်ပြအပ်ပါသည်။ ။

MWD Web Portal

ပန်းတိုင်အထွက်နှုန်းပြည့်မီရေးမှသည် ပြည်သူတို့၏လူမှုစီးပွားဘဝတိုးတက်ရေးဆီသို့

လက်ရှိကာလတွင်နိုင်ငံတော်၏အခြေအနေအရပ်ရပ်ကို ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေ(၂၀၀၈ ခုနှစ်)နှင့်အညီ တာဝန်ယူထားရသော နိုင်ငံတော်စီမံအုပ်ချုပ်ရေးကောင်စီသည် နိုင်ငံတော်ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက် ရေးအတွက် အဂ္ဂဗျူဟာ၊ မဟာဗျူဟာ၊ နည်းဗျူဟာများ ချမှတ်ပြီး ဆောင်ရွက်လျက်ရှိသည်။ အဂ္ဂဗျူဟာမှာ အမျိုးသားရေးရည်မှန်းချက်(၂)ရပ်နှင့်နိုင်ငံရေးရည်မှန်းချက်(၂)ရပ်တို့ဖြစ်သည်။ မဟာဗျူဟာမှာ ရှေ့လုပ်ငန်းစဉ်(၅)ရပ်ဖြစ်ပြီး နည်းဗျူဟာမှာ ဦးတည်ချက်(၉)ရပ်ဖြစ်သည်။ ဗျူဟာ ၃ ခုစလုံးတွင် နိုင်ငံတော်စီးပွားရေးဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးအတွက် ဆောင်ရွက်ရမည့်အချက်များပါရှိသည်။ နိုင်ငံတိုင်းအတွက်၊ လူသားတိုင်းအတွက် အလွန်အရေးပါသောအရာများတွင် စီးပွားရေးပါဝင်သည်။ စီးပွားရေးကောင်းမွန်မှသာ နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံအနေဖြင့်ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မည်ဖြစ်သကဲ့သို့ လူတစ်ဦးချင်းအနေဖြင့် လူရိုသေရှင်ရိုသေနေထိုင်နိုင်ပြီး နိုင်ငံသည်လည်း ဝပြောသာယာကာအလုပ်အကိုင်အခွင့်အလမ်းများလည်း ပေါကြွယ်လာမည်ဖြစ်သည်။ နိုင်ငံဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်လာသည်နှင့်အမျှ နိုင်ငံသားတိုင်း၏ တစ်ဦးချင်းဝင်ငွေတိုးတက်စေပြီး အလုပ်လက်မဲ့နှုန်းကျဆင်းလာမည်ဖြစ်သည်။ နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံတွင်စီးပွားရေးမောင်းနှင်အားကောင်းမွန်ဖို့ရာအဓိကဖြစ်သည်။ စီးပွားရေးမောင်းနှင်အားကောင်းမွန်လာပါကနိုင်ငံရေးမောင်းနှင်အားနှင့် ကာကွယ်ရေးမောင်းနှင်အားလည်းကောင်းမွန်လာမည်ဖြစ်သည်။သို့အတွက်ကြောင့် နိုင်ငံတော်အကြီးအကဲသည် နိုင်ငံတော်ဘက်စုံဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်စေရေးအတွက် စိုက်ပျိုးမွေးမြူရေးကိုအခြေခံသော ကုန်ထုတ်လုပ်ငန်းများမြှင့်တင်နိုင်ကာ ပြည်သူတစ်ရပ်လုံး၏လူမှုစီးပွားဘဝမြင့်မားစေရေး တစ်နိုင်ငံလုံးအတိုင်းအတာနှင့်ကွက်ပြည့်နင်းကာ ဒေသအလိုက် မြေပြင်အခြေအနေများကို ကွင်းဆင်းကြည့်ရှုခြင်း၊ လိုအပ်သည်များလမ်းညွှန်မှာကြားခြင်း၊ ဖြည့်ဆည်းပေးခြင်းတို့ကို ဆောင်ရွက်ပေးလျက်ရှိရာ ၂၀၂၅ ခုနှစ် ဇူလိုင်လ ၁၀ ရက်နေ့တွင် မိတ္ထီလာခရိုင်သို့ ရောက်ရှိခဲ့သည်။မိတ္ထီလာခရိုင်အတွင်းရှိ ခရိုင်၊ မြို့နယ်အဆင့် ဌာနဆိုင်ရာတာဝန်ရှိသူများ၊ မြို့မိမြို့ဖများနှင့် MSME လုပ်ငန်းရှင်များအားတွေ့ဆုံ၍ ဒေသဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးဆိုင်ရာများ ဆွေးနွေးပြောကြားစဉ် “မိတ္ထီလာဒေသသည် မြန်မာနိုင်ငံ၏အလယ်လမ်းဆုံကျသည့်ဒေသဖြစ်သဖြင့် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများကို အောင်မြင်စွာဆောင်ရွက်နိုင်မည့် အလားအလာကောင်းများစွာကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည့် ဒေသတစ်ခုဖြစ်ကြောင်း၊ ဒေသအတွင်း စိုက်ပျိုးမွေးမြူရေး လုပ်ငန်းများကို အောင်မြင်အောင်ဆောင်ရွက်၍ နိုင်ငံအတွင်းနေရာဒေသအနှံ့အပြားသို့တင်ပို့နိုင်သည့်အခြေအနေကို ပိုင်ဆိုင်ထားရှိသဖြင့် ဒေသဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးကို ကြိုးပမ်းဆောင်ရွက်သွားကြရန်လိုကြောင်း၊ ဒေသတွင်းဖူလုံမှုကို ဦးစွာဆောင်ရွက်ပြီး ပိုလျှံသည်များကို ပြင်ပသို့ဆက်လက်တင်ပို့ရောင်းချနိုင်ရေး ဆောင်ရွက်သွားရန်လိုကြောင်း၊ ထိုသို့ဆောင်ရွက်သွားမည်ဆိုပါက ဒေသတွင်းထွက်ရှိသည့်စိုက်ပျိုးမွေးမြူရေးထုတ်ကုန်များကိုအခြေခံသည့် အသေးစား၊ အငယ်စားနှင့်အလတ်စားစီးပွားရေး (MSME)လုပ်ငန်းများသည်လည်း ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်လာမည်ဖြစ်ကြောင်း၊ MSME ထုတ်ကုန်များသည် ပြည်တွင်းဈေးကွက်သို့ တင်ပို့နိုင်မည်ဖြစ်သကဲ့သို့ ပြည်ပသို့လည်းတင်ပို့ရောင်းချနိုင်မည်ဖြစ်ကြောင်း”ပြောကြားခဲ့သည်။နိုင်ငံတော်အကြီးအကဲက မိတ္ထီလာခရိုင်နှင့်ပတ်သက်သော စိုက်ပျိုးရေးဆိုင်ရာတွက်ချက်မှုများအရ ၂၀၂၃-၂၀၂၄ ဘဏ္ဍာနှစ်အတွင်း ပန်းတိုင်သီးနှံများစိုက်ပျိုးမှုအနေဖြင့် ပန်းတိုင်ရည်မှန်းချက်မပြည့်မီခဲ့ကြောင်းကို မိတ္ထီလာခရိုင်၏ ပန်းတိုင်သီးနှံ(၁၀)မျိုးဖြစ်သော စပါး၊ မြေပဲ၊ နှမ်း၊ နေကြာ၊ ပဲတီစိမ်း၊ ပဲစင်းငုံ၊ ချည်မျှင်ရှည်ဝါ၊ အစေ့ထုတ်ပြောင်း၊ မတ်ပဲ၊ ကြံသီးနှံထဲမှအချို့သီးနှံများကို ဥပမာပေးပြီးပြောကြားခဲ့ပါသေးသည်။ မိတ္ထီလာမြို့နယ်အတွက် ပန်းတိုင်သီးနှံများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သော မိုးစပါးပန်းတိုင်အထွက်နှုန်းမှာ တစ်ဧကလျှင် တင်း ၁၀၀ သတ်မှတ်ထားသော်လည်း အမှန်တကယ်ထွက်ရှိမှုမှာ ပျမ်းမျှတစ်ဧကလျှင် ၆၂ ဒသမ ၆၅ တင်းသာဖြစ်၍ ၃၇ ဒသမ ၃၅ တင်းလျော့နည်းခဲ့ကြောင်း၊ တစ်တင်းလျှင်ကာလပေါက်ဈေးငွေကျပ် ၂၂၀၀၀ ဖြင့်တွက်ကြည့်မည်ဆိုလျှင်၁၀ ဒသမ ၃၆၉ ဘီလီယံခန့် ဆုံးရှုံးမှုဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပြီးမိတ္ထီလာခရိုင်တစ်ခုလုံးအနေဖြင့်ဆိုလျှင် ၇၉ ဒသမ ၇၉၁ ဘီလီယံဝင်ငွေလျော့နည်းခဲ့ကြောင်း၊ ပန်းတိုင်ရည်မှန်းချက်မပြည့်မီသဖြင့် နွေစပါးထွက်ရှိမှုတွင် ၄ ဒသမ ၆ ဘီလီယံ၊ မြေပဲထွက်ရှိမှုတွင် ၄၆ ဒသမ ၈၉၅ ဘီလီယံ၊ နှမ်းထွက်ရှိမှုတွင် ၅၈၀ ဒသမ ၄၈ ဘီလီယံလျော့နည်းခဲ့ပြီးနေကြာ၊ ပဲတီစိမ်း စသည့်သီးနှံများအပါအဝင် မိတ္ထီလာခရိုင်သည် စိုက်ပျိုးရေးလုပ်ငန်းတွင် ၉၈၀ ဘီလီယံ ဆုံးရှုံးမှုဖြစ်ပေါ်ခဲ့ကြောင်း သိရှိရသည်။ ဘီလီယံဆိုသည်မှာ လူတိုင်းမြင်လွယ်အောင်ပြောရမည်ဆိုလျှင် ၁ နောက်တွင် သုည ၉ လုံးပါသော တန်ဖိုးတစ်ခုဖြစ်သည်။ ၁ ဘီလီယံသည် သိန်းပေါင်း ၁၀၀၀၀ နှင့်ညီမျှသည်။ ဘီလီယံ ၉၈၀ ဆိုလျှင်သိန်းပေါင်းဘယ်လောက်ရှိကြောင်းတွေးဆကြည့်၍ ရလောက်ပြီထင်သည်။ ထိုမျှများလှသော ငွေကြေးများသည် မိတ္ထီလာခရိုင်တစ်ခုတည်းတွင် ပန်းတိုင်ရည်မှန်းချက်မပြည့်မီ၍ ဆုံးရှုံးရသော တိုင်းပြည်၏ဘဏ္ဍာငွေဖြစ်သည်။ မြန်မာတစ်နိုင်ငံလုံးခရိုင်ပေါင်း ၁၂၀ ကျော်ရှိသည့်အတွက်ပန်းတိုင်ရည်မှန်းချက်မပြည့်မီလျှင်ဆုံးရှုံးလျော့နည်းရမည့်ပမာဏမှာထို့ထက်ပို၍များပေတော့မည်။ထိုဆုံးရှုံးမှုများသည် ဒေသတစ်ခု၊ ခရိုင်တစ်ခု၏ဆုံးရှုံးမှုတင်မဟုတ်ဘဲ တိုင်းပြည်ဝင်ငွေ ဘီလီယံပေါင်းများစွာဆုံးရှုံးနစ်နာရခြင်းဖြစ်သည်။ ပို၍အသေးစိတ်တွေးလျှင်တိုင်းပြည်ဝင်ငွေတင်မဟုတ်ဒေသအလိုက်နေထိုင်သော ပြည်သူတို့၏စားရေးအတွက် စားရေရိက္ခာဖူလုံမှုကိုပါ ထိခိုက်စေခြင်းဖြစ်သည်။ဒေသတစ်ခုဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးအတွက် ဒေသတွင်တာဝန်ထမ်းဆောင်လျက်ရှိသည့် အုပ်ချုပ်ရေးပိုင်းဆိုင်ရာတာဝန်ရှိသူများနှင့်ဒေသတွင်နေထိုင်သူများ၏ ကြိုးပမ်းဆောင်ရွက်မှုအပေါ်တွင်အဓိကမူတည်သည်။“ငါတို့ဒေသငါတို့တိုးတက်အောင်လုပ်ဆောင်ကြမယ်”ဆိုသောစိတ်ဖြင့်တက်ညီလက်ညီဆောင်ရွက်ကြမည်ဆိုပါက အောင်မြင်မှုအသီးအပွင့်များကို ပျော်ရွှင်စွာခံစားကြရပေမည်။ မိတ္ထီလာဒေသတွင် စိုက်ပျိုးရေး၊ မွေးမြူရေးလုပ်ငန်းများကို အောင်မြင်အောင်လုပ်ဆောင်ခြင်းဖြင့် ဒေသပိုမိုဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်လာမည်ဖြစ်သလို နိုင်ငံ့စီးပွားရေးလည်း တိုးတက်လာမည်ဖြစ်သည်။အထက်တွင် တင်ပြခဲ့သည့်အတိုင်း ပန်းတိုင်ရည်မှန်းချက်မပြည့်မီ၍ ၉၈၀ ဘီလီယံခန့် ဆုံးရှုံးမှုမျိုးမဖြစ်ပေါ်စေရေးနည်းလမ်းရှာဖွေကြမည်ဆိုလျှင် သီးနှံများထပ်မံစိုက်ပျိုးရန်အတွက် မြေဧကချဲ့မည်တွေးသော်မှားပေလိမ့်မည်။ တကယ့်လက်တွေ့ကျကျဖြေရှင်းနည်းမှာ ရှိရင်းစွဲစိုက်မြေဧကများပေါ်တွင် စိုက်ပျိုးရေးလုပ်ငန်းများအောင်မြင်မှုရှိစေရေးအတွက် စိုက်ပျိုးသည့်မျိုးများကောင်းမွန်ရမည်။မျိုးကောင်းမျိုးသန့်ရရှိရေးအတွက် သုတေသနပြုလုပ်စိုက်ပျိုးရမည်။ မြေပြုပြင်ခြင်းလုပ်ငန်းများဆောင်ရွက်ရာတွင် ပိုက်ဆန်လျှော်များ စိုက်ပျိုးဆောင်ရွက်နိုင်သည်။မွေးမြူရေးလုပ်ငန်းများမှထွက်ရှိသည့်စွန့်ပစ်ပစ္စည်းများဖြင့် ဇီဝမြေဩဇာများကိုအသုံးပြုရမည်။ အလားတူ ရေလုံလောက်စွာရရှိရေးရှိပြီးဖြစ်သည့်ရေအရင်းအမြစ်များကိုအသုံးချ၍ ဆောင်ရွက်ရမည်။ မြေအောက်ရေနှင့်မိုးရေများနှင့် မြစ်ရေတင်စီမံကိန်းများမှရေများကို အသုံးချဆောင်ရွက်ကြရမည်ဖြစ်သည်။စိုက်ပျိုးရေးတွင် သွင်းအားစုများကောင်းမွန်သော်လည်း စိုက်ပျိုးမှုတွင်နည်းစနစ်မကျပါက အောင်မြင်မှုရရှိမည်မဟုတ်သည်ကိုသတိပြုရပေမည်။ သတ်မှတ်ထားသည့် ကောက်ကွက်များအတိုင်း ပြည့်မီအောင် စိုက်ပျိုးဆောင်ရွက်ရန်နှင့် စိုက်ပျိုးသည့်အပင်များအားလုံးရှင်သန်ဖြစ်ထွန်းမှုရှိစေရန် ဆောင်ရွက်ကြရမည်ဖြစ်သည်။ အနှစ်ချုပ်သော် ရှိရင်းစွဲစိုက်မြေဧကပေါ်တွင် မျိုး၊ မြေ၊ ရေ၊ နည်းတို့ကို အခြေခံပေါင်းစပ်ပြီး တစ်ဧကပန်းတိုင်ရည်မှန်းချက်များအတိုင်း အထွက်နှုန်းပြည့်မီအောင် စိုက်ပျိုးခြင်းကသာ မှန်ကန်သည့်နည်းလမ်းကောင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ ပန်းတိုင်ရည်မှန်းချက်ပြည့်မီသော် တိုင်းပြည်အတွက် ဝင်ငွေဆုံးရှုံးရခြင်းလည်း ရှိနိုင်တော့မည်မဟုတ်ပေ။မြန်မာနိုင်ငံသည်ရေခံ၊ မြေခံကောင်းမွန်သည့်နိုင်ငံဖြစ်သည်။ မြန်မာနိုင်ငံရှိ ဒေသအသီးသီးမှာ စိုက်ပျိုး မွေးမြူရေးကို လုပ်ဆောင်နိုင်သည့် ဒေသများသာဖြစ်သည်။ အထူးသဖြင့်မြန်မာနိုင်ငံအလယ်ပိုင်း ဒေသ များသည်လည်း စိုက်ပျိုးမွေးမြူရေးကို အောင်မြင်စွာလုပ်ဆောင်နိုင်သည့်ဒေသဖြစ်သည်။ ထိုဒေသတွင် မိတ္ထီလာသည်လည်းတစ်ခုပါဝင်သည်။ မိတ္ထီလာသည်ပထဝီဗဟိုချက်၊ စီးပွားရေးဗဟိုချက်၊ လမ်းပန်း ဆက်သွယ်ရေးဆုံမှတ် သုံးခုစလုံး၏အကျိုးကျေးဇူးကို ခံစားရသော မြန်မာနိုင်ငံ၏ အချက်အချာကျမြို့ ဖြစ်သည်။ မြန်မာနိုင်ငံအထက်၊ အောက်၊ အရှေ့၊ အနောက် စသည့်မည်သည့်နေရာမဆို လက်လှမ်း မီသည့်ဒေသဖြစ်သည်။မိတ္ထီလာမြို့နှင့်ပတ်သက်လာလျှင်နိုင်ငံကိုအုပ်ချုပ်ခဲ့သော ရှေးမြန်မာဘုရင်ဆက်ဆက်တို့ စိတ်ဝင် စားရာနေရာဒေသဖြစ်ခဲ့သည်။ စိတ်ဝင်စားသည့်အကြောင်းအချက်များ တွင် အဓိကအားဖြင့် နိုင်ငံ စီးပွားရေးအတွက် အချက်အချာဖြစ်နေခြင်းသည်လည်း အကြောင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ နိုင်ငံတော်စီမံ အုပ်ချုပ်ရေးကောင်စီဥက္ကဋ္ဌ နိုင်ငံတော်ဝန်ကြီးချုပ် ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီးမင်းအောင်လှိုင်သည်လည်း ရှေးကမင်းကောင်းမင်းမြတ်တို့၏ အစဉ်အလာနှင့်အညီ မိတ္ထီလာမြို့ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေး၊ သာယာလှပ ရေးနှင့် နိုင်ငံ့စီးပွားဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးအတွက် စိုက်ပျိုး၊ မွေးမြူရေးလုပ်ငန်းများအောင်မြင်ရေးတို့ကို ကြည့်ရှုစစ်ဆေးပြီး လိုအပ်သည်များကို စီမံဆောင်ရွက်ပေးလျက်ရှိသည်။လေ့လာကြည့်လျှင် မိတ္ထီလာမြို့သည် နိုင်ငံတော်အတွက် “စား၊ ဝတ်၊ နေ”ရေး၊ ပညာရေးတို့ကို ဖန်တီး တည်ဆောက်ပေးနေသောမြို့ဖြစ်သည်။စားရေးအတွက် စိုက်ပျိုးမွေးမြူရေး၊ ဝတ်ရေးအတွက် ချည်မျှင် နှင့်အထည်စက်ရုံများ၊ နေရေးအတွက် သဘာဝသစ်တောများ၊ ပညာရေးအတွက် အဆင့်မြင့်တက္ကသိုလ် များရှိနေသည်။ လူသားတို့အတွက် စားဝတ်နေရေး၊ ပညာရေးဆိုင်ရာမရှိမဖြစ်လိုအပ်သည့်အရာများကို မိတ္ထီလာမြို့တွင် စီမံတည်ဆောက်ပေးထားသည်။မိတ္ထီလာမြို့၏ ပထဝီဆိုင်ရာအချက်အလက်များကို လေ့လာကြည့်ပါက မြောက်ဘက်တွင် မြင်းခြံခရိုင် တောင်သာမြို့နယ်နှင့် နွားထိုးကြီးမြို့နယ်၊ အရှေ့ဘက်တွင် ရှမ်းပြည်နယ် ရွာငံမြို့နယ်၊ တောင်ဘက် တွင် ရမည်းသင်းခရိုင်ပျော်ဘွယ်မြို့နယ်၊ အနောက်ဘက်တွင် မကွေးတိုင်းဒေသကြီး မကွေးခရိုင် နတ်မောက်မြို့နယ်နှင့် ညောင်ဦးခရိုင်၊ ကျောက်ပန်းတောင်းမြို့နယ်တို့ တည်ရှိသည်။ မိတ္ထီလာခရိုင်သည် ဧရိယာအကျယ်အဝန်းအားဖြင့် ၂၂၃၅ ဒသမ၂၅ စတုရန်းမိုင်ရှိသည်။ အရှေ့-အနောက်အကွာအဝေး ၇၂ မိုင်၊ တောင်-မြောက်အကွာအဝေး ၆၂ မိုင်ရှိသည်။ မြေမျက်နှာသွင်ပြင်အနေဖြင့် ပင်လယ်ရေ မျက်နှာ ပြင်အထက် အမြင့်ပေ ၄၆၀ မှ ပေ ၉၀၀ အတွင်းရှိသည်။ မြေပြန့်လွင်ပြင်အချို့နှင့် အရှေ့ပိုင်း ရှမ်းကုန်း ပြင်မြင့်နှင့်ဆက်စပ်သောဒေသများတွင် တောင်ကုန်း၊ တောင်တန်းများပေါများပြီး အလယ်ပိုင်းတွင် မယ်ညို‌တောင်တန်းနိမ့်များတည်ရှိသည်။ ရာသီဥတုအနေဖြင့် ပူပြင်းခြောက်သွေ့ပြီး ပျမ်းမျှအမြင့် ဆုံး အပူချိန် ၄၃ ဒသမ ၃ ဒီဂရီစင်တီဂရိတ်၊ ပျမ်းမျှအနိမ့်ဆုံးအပူချိန် ၁၁ ဒသမ ၁ ဒီဂရီစင်တီဂရိတ်ဖြစ်သည်။ လူဦးရေအားဖြင့် ၈၁၄၆၂၀ ဦးရှိသော မြို့လေးဖြစ်သည်။မိတ္ထီလာဒေသတွင် စီးပွားရေးနှင့်ပတ်သက်၍ ကြီးမားသည့် စက်ရုံ၊ အလုပ်ရုံများမရှိသော်လည်း အသေးစား၊ အငယ်စားနှင့် အလတ်စားစီးပွားရေး(MSME)လုပ်ငန်းများကို ဆောင်ရွက်လျက်ရှိသည်။ မြန်မာနိုင်ငံ၏အဓိကစီးပွားရေးမှာ စိုက်ပျိုးမွေးမြူရေးလုပ်ငန်းဖြစ်ပြီး စီးပွားရေးအားကောင်းစေရန် အတွက် ဒေသတွင်းဝင်ငွေရရှိအောင် ဆောင်ရွက်ပေးရမည်ဖြစ်သည်။ လုပ်ငန်းမှန်သမျှတိုးတက် အောင်မြင်ရေးအတွက် တူညီသောလုပ်ဆောင်ချက်မှာ သုတေသနလုပ်ငန်းဖြစ်သည်။လုပ်ငန်းတိုင်း၊ လုပ်ငန်းတိုင်းအတွက် သုတေသနလုပ်ငန်းသည်လည်း အရေးပါလှသည်။ မိမိတို့ ဆောင်ရွက်မည့်လုပ်ငန်းနှင့်ပတ်သက်ပြီး ခြေခြေမြစ်မြစ်သိရှိစေဖို့ရာ စူးစမ်းရှာဖွေကြရမည်ဖြစ် သည်။လုပ်ငန်းနှင့်သက်ဆိုင်သော ကိစ္စတိုင်းသိသည်များလည်းရှိမည်။ မသိသေးတာလည်းရှိမည်။ သုတေသန လုပ်ငန်းများ ကိုဆောင်ရွက်ခြင်းသည် လုပ်ငန်းတိုင်းအတွက် နည်းမှန်လမ်းမှန်စနစ်တကျနှင့် လေ့လာ ဆန်းစစ်ပေးသည့်လုပ်ငန်းဖြစ်သည့်အတွက်နည်းပညာဆိုင်ရာအသစ်အဆန်းများကို ရှာဖွေတွေ့ ရှိခြင်း၊ ဆောင်ရွက်ကြမည့်နယ်ပယ်အလိုက် ပညာရပ်ဆိုင်ရာတိုးတက်ခြင်း၊ သုတေသန ရလဒ်များ ကြောင့် စီးပွားရေးအခွင့်အလမ်းများပွင့်လန်းခြင်း၊ အချက်အလက်ကိုအခြေခံ၍ ဆုံးဖြတ်ရသော ကိစ္စများတွင် ကောင်းမွန်မှန်ကန်သောအထောက်အကူဖြစ်စေခြင်း စသည့်အကျိုးကျေးဇူးများလည်း ရရှိစေသည်။မိတ္ထီလာဒေသအနေဖြင့်လည်း စိုက်ပျိုးရေးနယ်ပယ်တွင် သီးနှံအထွက်နှုန်းတိုးတက်စေရေးအတွက် မိမိဒေသတွင်းရှိ စီးပွားရေးတက္ကသိုလ်၊ မိတ္ထီလာတက္ကသိုလ်နှင့်ဝန်ကြီးဌာနများအလိုက် သက်ဆိုင်ရာ ဌာနများ၊ပညာရှင်များ၊ဒေသခံများ၊ရပ်မိရပ်ဖများ ညီညီညာညာလက်တွဲကာ သုတေသနလုပ်ငန်းများ ကို ဆောင်ရွက်ကြရမည်ဖြစ်သည်။ သို့မှသာ ကုန်ထုတ်လုပ်ငန်းအတွက်လိုအပ်သော စိုက်ပျိုးရေး ထွက်ကုန်များလုံလောက်စွာရရှိပြီး One Region One Product အဖြစ် မြန်မာမှသည် ကမ္ဘာအထိ ဈေးကွက်ထိုးဖောက်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။စာရေးသူအနေဖြင့် ဤဆောင်းပါးကိုရေးသားရာတွင် တိုင်းပြည်သာယာဝပြောရေးနှင့် စားရေရိက္ခာ ဖူလုံရေးတို့အတွက် တိုင်းရင်းသားပြည်သူတစ်ရပ်လုံးနှင့် အကျုံးဝင်သောစိုက်ပျိုးမွေးမြူရေးလုပ်ငန်း များကို အမှန်တကယ်အောင်မြင်စေချင်သည့်ဆန္ဒဖြင့်ရေးသားခြင်းဖြစ်သည်။ ယခုဆောင်းပါးသည် လည်း မိတ္ထီလာဒေသတစ်ခုတည်းကိုသာ ဦးတည်ရေးသားခြင်းမဟုတ်ဘဲ မြန်မာနိုင်ငံရှိအခြား ခရိုင်၊ မြို့များအနေဖြင့်လည်း စိုက်ပျိုးရေးနှင့်ပတ်သက်ပြီးမိတ္ထီလာဒေသအတွက် ဆောင်ရွက်သင့်သည့် နည်းလမ်းများကို မိမိတို့ဒေသများတွင်လည်း အတုယူကာ စိုက်ပျိုးရေးမှာ စိုက်ဧကတိုးချဲ့ခြင်းထက် မိမိခရိုင်၊ မိမိတို့ဒေသမှာ သတ်မှတ်ပေးထားသည့် ပန်းတိုင်အထွက်နှုန်းပြည့်မီအောင် မျိုး၊ မြေ၊ ရေ၊ နည်းလေးချက်ညီစွာ ဆောင်ရွက်ကြရမည်ဖြစ်သည်။ ထို့အတူ မိမိတို့ဒေသရှိ တက္ကသိုလ်၊ ဝန်ကြီးဌာန၊ သက်ဆိုင်ရာဌာန၊ ပညာရှင်များကလည်း သုတေသနလုပ်ငန်းများ လုပ်ဆောင်ပြီး ဒေသဖွံ့ဖြိုး တိုးတက် ရေးကို ဆောင်ရွက်ကြရမည်ဖြစ်သည်။ စိုက်ပျိုးရေးလုပ်ငန်းမှန်သမျှတွင် သတ်မှတ်ထားသည့် ပန်းတိုင်ရည်မှန်းချက်များထားရှိသည်။ ထိုရည် မှန်းချက်များအတိုင်းအောင်မြင်စွာအကောင်အထည်ပေါ်လာစေချင်သည်။ သက်ဆိုင်သူ အားလုံးက မိမိနိုင်ငံကို အမှန်တကယ်တိုးတက်စေချင်သည့်စိတ်၊ မိမိလုပ်ငန်းအောင်မြင် လိုသည့်စိတ်များဖြင့် လုပ်ကိုင်ဆောင်ရွက်ကြမည်ဆိုပါက မည်သည့်လုပ်ငန်းမဆိုအောင်မြင်မည်ဟုလေးနက်စွာ ယုံကြည် သည်။တကယ်ဖြစ်ချင်တကယ်လုပ် အဟုတ်ဖြစ်ရမည်ဆိုသည့်အတိုင်းနိုင်ငံတော်အကြီးအကဲ၏ လမ်းညွှန် ချက်နှင့်အညီ ကျွန်တော်တို့အားလုံးဖြစ်အောင် လုပ်ဆောင်ကြရမည်။မဖြစ်နိုင်စရာအကြောင်းမရှိဟု လည်း ထင်မြင်မိပါသည်။ ဤနေရာတွင် လွန်ခဲ့သော နှစ်ပေါင်းများစွာက ဖတ်ခဲ့မိသောပီမိုးနင်း၏ “မသိသူ ကျော်သွား” စာအုပ်ပါအကြောင်းအချက်ကလေးကို ကောက်နုတ်ဖော်ပြလိုသည်။ အဆိုပါ စာအုပ်တစ်နေရာတွင် “မိုးဥတုများအတွင်း အလွန်တရာကြွယ်ဝသော ပထဝီမြေ မိခင်ကြီးသည် မိမိ၏ရင်ခွင်၌ မှီတင်းနေထိုင်ကြကုန်သော လူသတ္တဝါများအတွက် မြေဆီမြေနှစ်တို့ကို ဩဇာရသဓာတ်နှင့် ပြည့်စုံသောအပင်၊ အရွက်၊ အဥ၊ အသီးများအဖြစ်နှင့် ယူကြသုံးကြမှီဝဲကြလော့ဟု ပြောဆိုကာ ဖောဖောသီသီကြီးပေး၍ နေတတ်လေသည်။ ထိုပစ္စည်းများသည် ပေးခိုက်မှာပင်မယူလျှင် မြေဩဇာပြန်၍ဖြစ်ကြလေသည်။ အချို့သောအရပ်ဒေသများ၌ ကျေးတောသူ၊ ကျေးတောသားများသည် အများအားဖြင့် မိမိတို့စားသုံးရုံမျှသာယူကြရာ အလုပ်အကိုင်ဖြစ်လောက်အောင် ရှာဖွေခြင်းမပြုကြပေ။ လုပ်ကိုင်သူအနည်းငယ်မျှသာရှိလေရာ ကြွယ်ဝသောတောတောင် ချောင်း၊ မြောင်း၊ ကွင်းပြင်တို့သည်ကား အလုပ်ဖြစ်လောက်အောင်ငွေကြေးရလောက်အောင် လာရောက်မယူမငင်သူတို့ကို မျှော်ကာဝမ်းနည်းလျက် ငါတို့ပေးလျက်နှင့်မျှ ယူဖော်မရဟုအသက်ရှိ၍ ပြောနိုင်ကြချေက ညည်းတွားပြောဆိုကြပေလိမ့်မည်”ဟူ၍ ဖော်ပြထားသည်။ ထို့ကြောင့်အနှစ်ချုပ်ဆိုရသော် မိမိတို့ဒေသ၊ မိမိနိုင်ငံဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးအတွက် သဘာဝအရင်းအမြစ်များကို ပညာဉာဏ်ဖြင့် ဆင်ခြင်သုံးသပ်ကာ အားကြိုးမာန်တက် လုပ်ကိုင်ဆောင်ရွက်ကြရန်ဖြစ်ပါကြောင်း စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများ အောင်မြင်စွာဆောင်ရွက်လျက်ရှိသည့် မိတ္ထီလာကိုရည်ညွှန်းလျက် တိုက်တွန်းရေးသားအပ်ပါသည်။ ။ MWD Web Portal

Tue, 07/22/2025 - 12:00

အမေရိကန်၏ အကောက်အခွန်နှုန်းထားများ ရှိနေသော်လည်း ဒုတိယ သုံးလပတ်အတွင်း တရုတ်၏ စီးပွားရေးမှာ ၅.၂ % တိုးတက်လာ

အစိုးရ၏ လှုံ့ဆော်မှုကြောင့်လည်းကောင်း၊ အမေရိကန်-တရုတ် ကုန်သွယ်ရေးစစ်ပွဲ ခေတ္တ ရပ်နားထားချိန် ဖြစ်သောကြောင့်လည်းကောင်း ပို့ကုန်လုပ်ငန်းရှင်များက အကောက်ခွန်နှုန်း ထားသစ် မတိုင်မီ ထုတ်ကုန်တင်ပို့မှုကို အလျင်အမြန် လုပ်ဆောင်ခဲ့ကြခြင်းကြောင့် ယခုနှစ် ပထမနှစ်ဝက်အတွင်း တိုးတက်မှုများ ရှိခဲ့ကြောင်း DW သတင်းတွင် ဖော်ပြပါရှိပါသည်။တရုတ်၏ စီးပွားရေးသည် အမေရိကန် ပြည်ထောင်စုနှင့် တင်းမာမှုများ ရှိနေလင့်ကစား ၂၀၂၅ ခုနှစ် ဒုတိယသုံးလပတ်အတွင်း ယမန်နှစ်ကထက် ၅.၂ % တိုးတက်ခဲ့ကြောင်း အင်္ဂါနေ့ (ဇူလိုင် ၁၅) က အစိုးရ၏ ကိန်းဂဏန်းများတွင် ဖော်ပြထားပါသည်။ပထမနှစ်ဝက်တိုးတက်မှုသည် အစိုးရ၏ အားပေးမှုနှင့် အရှိန်အဟုန် မြင့်တက်နေသည့် အမေရိကန်-တရုတ် ကုန်သွယ်ရေးစစ်ပွဲ ခေတ္တရပ်နားနေချိန်ဖြစ်၍ အကောက်အခွန်နှုန်းထား တက်ရိပ်ရှိနေသည့် အလားအလာမစတင်မီ ပို့ကုန်လုပ်ငန်းရှင်များက ကုန်စည်တင်ပို့မှုကို အားကြိုးမာန်တက် လုပ်ဆောင်ခဲ့ကြခြင်းကြောင့်ဖြစ်ပါသည်။ Pinpoint Asset Management မှ စီးပွားရေးပညာရှင် အကြီးအကဲဖြစ်သူ Zhiwei Zhang က “အစိုးရ၏ ရည်မှန်းချက်ဖြစ်သည့် စီးပွားရေးတိုးတက်မှုနှုန်း ၅ % ကို ဒုတိယ သုံးလပတ်အတွင်း အနည်းငယ် ကျော်လွန်ခဲ့ခြင်းမှာ ပို့ကုန်များကြိုပို့ထားနိုင်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်ပါသည်” ဟု ပြောကြားပါသည်။လေ့လာသုံးသပ်သူများက ယင်းသို့ တိုးတက်မှုသည် စဉ်ဆက်မပြတ် မဖြစ်နိုင်ကြောင်း သတိပေး ပြောကြားပါသည်။ စားသုံးသူ ယုံကြည်မှုအားနည်းခြင်း၊ ကုန်ဈေးနှုန်းကျဆင်းခြင်း နှင့် ပိုင်ဆိုင်မှုအကျပ်အတည်းကို ပိုမိုနက်ရှိုင်းစေပြီး ဝယ်လိုအားအပေါ် ဆက်လက် ဖိအား ဖြစ်နေပါသည်။“အိမ်၊ ခြံမြေ အကျပ်အတည်းသည်လည်း ဒေသန္တရအစိုးရများ၏ ဘတ်ဂျက်အပေါ် အဓိက အလယ်အလတ်တန်းစား ပြဿနာတစ်ခုအဖြစ် ဆက်လက် တည်ရှိနေပါသည်” ဟု The Eurasia Group ၏ စီးပွားရေးပညာရှင် Dan Wang က ဆိုပါသည်။တစ်ချိန်တည်းမှာ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူများက ဇူလိုင်လအတွင်းကျင်းပမည့် ပေါ်လစ်ဗျူရို အစည်း အဝေးတွင် အားပျော့လာနေသော ဒုတိယနှစ်ဝက် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုများအပေါ် ထပ်ဆောင်း ထောက်ပံ့မှုများကို မျှော်ကိုးလျက် အရှိန်မြင့် လုပ်ဆောင်ရန် အင်အားဖြစ်စေခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။စီးပွားရေးသုတေသနနှင့် အတိုင်ပင်ခံ Prognos Institute ၏ အဆိုအရ ယခုအခါ တရုတ် ကုမ္ပဏီများသည် ကမ္ဘာ့ပို့ကုန်၏ ၁၆ % ရှိရာ၊ ယင်းသည် ဂျာမနီ နိုင်ငံထက် နှစ်ဆဖြစ်ကာ၊ ကမ္ဘာ့ကုန်သွယ်မှု အခင်းအကျင်းတွင် ပြိုင်ဆိုင်မှုပြင်းထန် မြင့်မားလျက်ရှိသည်ဟု ဆိုပါသည်။ထိုင်ဝမ်အရေး၊ နည်းပညာအသစ်အဆန်းများအရေး၊ အဓိကအားဖြင့် ကုန်သွယ်ရေးစသည့် အကျပ်အတည်း အမျိုးမျိုးအကြား ဝါရှင်တန်နှင့် ပေကျင်းကြား နှစ်နိုင်ငံ ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင် တင်းမာမှုများမှာလည်း တရိပ်ရိပ် မြင့်တက်လျက် ရှိနေပါသည်။ကုန်သွယ်ရေးတင်းမာမှုမြင့်တက်နေစဉ် ဧပြီလ၌ အမေရိကန် သမ္မတက တရုတ်ကုန်စည် များကို အကောက်အခွန် ၁၄၅ % ကောက်ခံမည်ဖြစ်ကြောင်း ကြေညာခဲ့ပါသည်။ သို့ရာတွင် မေလအတွင်း နှစ်ဖက် စီးပွားရေးဆွေးနွေးမှုများပြုလုပ်ခဲ့ပြီး ရက် ၉၀ ကြာ အမေရိကန်၏ တရုတ်ကုန်စည်များအပေါ် အကောက်အခွန်နှုန်းထားကို ၃၀ % ထားရှိ၍ တရုတ်ကလည်း အမေရိကန်ကုန်စည်များကို ၁၂၅ % မှ ၁၀ % သို့ လျော့ချခဲ့ပါသည်။အမေရိကန်-တရုတ် ပြိုင်ဆိုင်မှုမှာ ကမ္ဘာ့ စီးပွားရေးနှင့် နိုင်ငံရေးအပေါ် ရိုက်ခတ်မှုများရှိနေ ပါသည်။ တစ်ဖန် အမေရိကန်သည် တရုတ်၏ တိုက်ရိုက်ရင်းနှီးမြုပ်နှံမှု မှတစ်ဆင့် အီးယူ ထုတ်ကုန်ပစ္စည်းများကိုလည်း တရုတ်ထုတ်ကုန်များအဖြစ် သတ်မှတ်နိုင်ပြီး အီးယူစီးပွားရေး လုပ်ငန်းများထံမှ အခွန်ပိုမိုတောင်းခံနိုင်သည်။တစ်ချိန်တည်းမှာပင် တရုတ်၏ ဩဇာသက်ရောက်သော တောင်အမေရိကရှိ နိုင်ငံအချို့သို့ လည်း အမေရိကန်၏ ကုန်သွယ်ရေးကန့်သတ်မှုများကို တင်းကျပ်စွာချမှတ်ခဲ့ပါသည်။ကိုးကား: DW DW တွင် Saim Dušan Inayatullah ရေးသားသည့် “China's economy grows 5.2% in Q2 despite US tariffs” ဆောင်းပါးအား ဦးခိုင်ထွဋ်လှ၊ နစက-၂ က ဆီလျော်အောင် ဘာသာပြန်ဆိုထားပါသည်။

Thu, 07/17/2025 - 12:00

တောင်သူဝင်ငွေတိုးပွားဖို့ ပျားမွေးမြူရေးအားပေးစို့

စိုက်ပျိုးရေးသီးနှံများ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးအတွက် မျိုး၊ မြေ၊ ရေနှင့် နည်းစနစ်တို့ကို လိုက်နာ ဆောင်ရွက်လျက် ခေတ်နှင့်လျော်ညီသော စိုက်ပျိုးသီးနှံနှင့်ထွက်ကုန်များကို ဦးစားပေးစိုက်ပျိုး လာကြသည်။ ထိုနည်းတူ ခေတ်မီနည်းစနစ်များကို အမီလိုက်လာသော ခေတ်မီအပင်ရောဂါများကို ကုစားရန်အတွက် ပိုးသတ်ဆေး၊ ပေါင်းသတ်ဆေးများကိုလည်း ဆန်းသစ်တီထွင်သုံးစွဲလာကြသည်။ထိုသို့သုံးစွဲလာခြင်း၏ နောက်ဆက်တွဲအနေဖြင့် အကျိုးပြုပျားမျိုးစိတ်များကိုပါ ထိခိုက်လာသည်ကို ကြုံတွေ့လာရသည်။သွင်းအားစုများသည် ထွက်ကုန်ကောင်းစေရန်လိုအပ်သကဲ့သို့ တောင်သူအကျိုးပြုဝတ်မှုန်ကူး လုပ်ငန်းကို ဆောင်ရွက်နေကြသည့်ပျားအပါအဝင် အခြားဝတ်မှုန်ကူးသတ္တဝါများ၏ အခန်းကဏ္ဍကိုလည်းမေ့လျော့ချန်လှပ်ထားရန်မဖြစ်နိုင်ပေ။ပျားမျိုးစိတ်များသည်ဝတ်မှုန်ကူးဝန်ဆောင်မှုကို လုပ်ဆောင် ကြပြီး သီးနှံအထွက်တိုးရေးအတွက် တစ်ဖက်တစ်လမ်းမှအကူအညီပေးနေကြသူများပင်ဖြစ်သည်။တောင်သူအကျိုးပြုပျားမျိုးစုများမြန်မာနိုင်ငံတွင် ပျားမျိုးစိတ်များကိုမွေးမြူရေးပျားနှင့်တောပျားဟူ၍အလွယ်တကူခေါ်ဝေါ်ကြသည်။ ကမ္ဘာပေါ်တွင် ပျားမျိုးစိတ်ပေါင်း ၂၂၀၀၀ ကျော်ရှိသည့်အနက် ဝတ်ရည်စုပျား တစ်နည်းအားဖြင့် ပျားရည်ထုတ်လုပ်သောပျားအမျိုးအစားမှာ ကိုးမျိုးသာရှိသည်။ ထိုပျားအမျိုးအစားများကိုအမူအကျင့်နှင့်အရွယ်အစားကိုလိုက်၍ အုပ်စုသုံးခုခွဲ၍ လေ့လာနိုင်သည်။ (၁)ပျားကြီးမျိုးများ (Giant Honey Bees)၊ (၂)သစ်ခေါင်းပျားမျိုးများ (Cavity Nesting Bees) နှင့် (၃)ပျားငယ်မျိုး (Dwarf Bees)ဟူ၍ ခွဲခြားလေ့လာနိုင်သည်။(၁) ပျားကြီးမျိုး (Giant Honey Bees)အာရှပျားကြီးမျိုးဖြစ်ပြီး အာရှတိုက်တောင်ပိုင်းနှင့်အရှေ့တောင်ပိုင်းတို့တွင် တွေ့ရသည်။ မြေပြင်မှ အမြင့်ပေ ၃၀ နှင့်အထက် အပင်အမြင့်များတွင် ပျားသလက်ချပ်တစ်ခုလျှင် ပျားအုံတစ်အုံအဖြစ် အုံဖွဲ့ နေတတ်သည်။ လုပ်သားပျားတစ်ကောင်သည် အရွယ်အစားအားဖြင့် (ဝ.၇-ဝ.၈)လက်မခန့်ရှိသည်။အိန္ဒိယ၊ အင်ဒိုနီးရှား၊ မလေးရှား၊ နီပေါ၊ သီရိလင်္ကာ၊ ပါကစ္စတန်၊ ဖိလစ်ပိုင်၊ မြန်မာ၊ လာအို၊ တရုတ်နှင့် ထိုင်းနိုင်ငံတို့တွင်တွေ့ရသည်။ အုံတစ်ခုနှင့်တစ်ခုကို နီးကပ်စွာတည်ဆောက်တတ်ကြသည်။ ရာသီ အလိုက်အုံပြောင်းရွှေ့တတ်သောအကျင့်ရှိသည်။ ၃ လ - ၄ လလျှင်တစ်ကြိမ်ခန့်နေရာပြောင်းရွှေ့ လေ့ရှိသည်။ သုတေသနမှတ်တမ်းများအရ ရွှေ့ပြောင်းလျှင်လည်း မူလအုံဖွဲ့သည့် နေရာသို့သာ ပြန်လည်အုံဖွဲ့တတ်ကြသည်။ အထူးသဖြင့် အောက်တိုဘာလနှင့်နိုဝင်ဘာလတို့တွင် အုံအသစ်ဖွဲ့လေ့ရှိ သည်။အုံအသစ်သည်လည်း မူလနေရာမှ မီတာ ၅၀ဝ အကွာတွင်တည်ဆောက်လေ့ရှိကြောင်း သုတေသန မှတ်တမ်းများအရသိရှိရသည်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင်ပျားကြီးပျားမျိုးများသည် သစ်ပင်ကြီးများ ပေါ်နှင့် တောင်ကမ်းပါးယံဘုရားပုထိုးစေတီများ၊ ဆင်းတုတော်များတွင်လည်း အုံဖွဲ့တတ်ကြသည်။ နေရာမတူ သကဲ့သို့ အရွယ်အစားလည်းမတူညီကြပေ။အညာဒေသတွင် ပျားကြီးအုံများ၏အရွယ်အစားကြီးမားမှုသည်လှည်းဘီး၏ပမာဏခန့်ရှိသည့်အတွက် ထိုပျားကြီးမျိုးကိုလှည်းဘီးပျားဟုလည်း ခေါ်တတ်ကြသည်။ တောင်ပေါ်ဒေသများတွင်တွေ့ ရတတ် သော ပျားကြီးများသည် သစ်ပင်ကြီးငယ်များတွင်သာမက ကျောက်တောင်ကမ်းပါးယံများတွင်လည်း တွေ့ရတတ်သည်။ ထိုကဲ့သို့သော ပျားကြီးမျိုးကို ကျောက်ပျားဟုလည်းခေါ်ကြသည်။လှည်းဘီးပျား ဟုခေါ်ဝေါ်သောပျားကြီးမျိုးများ၏အရောင်အသွေးမှာအဝါနှင့်အနက်ကျားသောပုံစံဖြစ်ပြီး ကျောက်ပျားဟုခေါ်ဝေါ်သောပျားမျိုးမှာ အဖြူနှင့်အနက်ကျားသောအရောင်ရှိသည်။ ထိုကဲ့သို့ ပျားမျိုးကို ဟိမဝန္တာပျားကြီးမျိုး သို့မဟုတ် ကမ္ဘာ့အကြီးဆုံး ပျားကြီးမျိုးဟုလည်း ခေါ်ဝေါ်ကြသည်။မြန်မာနိုင်ငံတွင် ကချင်ပြည်နယ်၊ ချင်းပြည်နယ်နှင့် ရှမ်းပြည်နယ်တို့တွင် တွေ့ရှိရသည်။ ပျားကြီးများမှာ အရွယ်အစားကြီးမားသကဲ့သို့ပျံသန်းနိုင်သော အကွာအဝေးမှာလည်းကျန်ပျားများထက်ပိုမိုသွားရောက်နိုင်သည်။ ထိုပျားကြီးများသည် နံနက်အရုဏ်မတက်ခင်အချိန်မှစ၍ ညမိုးချုပ်သည့်အချိန်အထိ လွတ်လပ်စွာပျံသန်းသွားလာတတ်ကြသည်။ ထို့ကြောင့် တောင်သူတို့ စိုက်ပျိုးထားသောသီးနှံများဖူးပွင့်ချိန်တွင်စိုက်ခင်းများအနီးရှိ သစ်ပင်ကြီးများပေါ်တွင် အုံဖွဲ့နေထိုင်ကာ ဝတ်မှုန်ကူးခြင်းလုပ်ငန်းဆောင်ရွက်ပြီးသဘာဝအလျောက် အသက်မွေးရှင်သန်နေထိုင်ကြသည်။ ပျားရည်စုဆောင်းအသက်မွေးကြသူများက ပျားကြီးအုံများမှပျားရည်ရယူကာ လက်လီရောင်းချလေ့ရှိကြသည်။(၂) သစ်ခေါင်းပျားမျိုးများ (Cavity Nesting Bees)အများအားဖြင့် သစ်ပင်၊ ပင်စည်အခေါင်းအတွင်းဝင်၍ အုံဖွဲ့နေတတ်သောကြောင့် သစ်ခေါင်းပျားဟုခေါ်ဝေါ်ကြပြီး သစ်ခေါင်းအတွင်းအုံဖွဲ့နေတတ်သော သဘာဝရှိသည့်ပျားအမျိုးအစားငါးမျိုးရှိသည့်အနက် မြန်မာနိုင်ငံတွင်တောပျားဟုခေါ်သည့် Apis Cerana သစ်ခေါင်းပျားမျိုးနှင့်မွေးမြူရေးပျားဟုခေါ်ဝေါ်ကြသည့် Apis Mellifera ဥရောပပျားမျိုးကိုသာတွေ့ရှိရသည်။ ဥရောပပျားမွေးမြူရေးလုပ်ငန်းမှ ပျားရည်အမြောက်အမြားစုဆောင်းရရှိသည်။(က) တောပျားApis Cerana ကိုအိန္ဒိယမှလာသောပျားမျိုးများဟု ခေါ်ဝေါ်ခဲ့ကြသည်။ အာရှဒေသနိုင်ငံတော်တော်များများတွင်တွေ့ရှိရသောကြောင့် အာရှပျားအဖြစ်လည်းသတ်မှတ်ထားကြသည်။ တောပျား သဘာဝကို ပိုင်ဆိုင်ထားကြသည့်ပျားများဖြစ်သည့်အတွက် အုံသွင်းမွေးမြူနိုင်သော်လည်း မကြာခဏအုံမှစွန့်ခွာထွက်ပြေးကာ တောသဘာဝတွင် ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ကြလေ့ရှိသည်။ အရောင်မှာအဝါနှင့်အနက်ကျားသောအရောင်ရှိပြီး မူရင်းပျားမျိုးမှာ အနက်ရောင်ပိုများသည်။အာရှပျားမျိုးဖြစ်သည့်အတိုင်း အာရှဒေသတွင်းနိုင်ငံများတွင် အများဆုံးတွေ့ရသည်။ လက်ရှိအချိန်တွင်တွေ့ရှိထားသောမှတ်တမ်းများအရ Apis Cerana ပျားမျိုးကွဲပေါင်းရှစ်မျိုးရှိနေသည်။မြန်မာနိုင်ငံတွင်အင်္ဂလိပ်တို့ကျူးကျော်စစ်စသည့်အချိန်တွင် ပျားမွေးမြူသည့်အလေ့အထပါလာခဲ့သည်ဟု မှတ်သားခဲ့ဖူးသော်လည်း အထောက်အထားခိုင်ခိုင်မာမာမတွေ့ရသေးပေ။ ပျားမွေးမြူရေးလုပ်ငန်းသည် မြန်မာနိုင်ငံ၏နိုင်ငံခြားဝင်ငွေကို တစ်ဖက်တစ်လမ်းမှ ရှာဖွေပေးနေသော လုပ်ငန်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ မြန်မာနိုင်ငံသည် သဘာဝအတိုင်းပေါက်ရောက်နေသော သစ်တောသစ်ပင်သဘာဝသယံဇာတများစွာပေါများသည့်အတွက် ပျားစာလွန်စွာပေါများသည်။ ထို့ကြောင့် သစ်ခေါင်းပျားများကဲ့သို့သော အာရှပျားမျိုးစိတ်များသည် သစ်တောများတွင် သဘာဝအလျောက် ပွားများနေထိုင်နိုင်ကြသည်။ ထိုကဲ့သို့သောပျားမျိုးများကို သစ်ခေါင်းတွင်းသို့ အုံသွင်းမွေးမြူတတ်သည့် မိရိုးဖလာပျားရည်ထုတ်လုပ်ရောင်းချသူများလည်း ရှိနေသေးပေသည်။ကွင်းဆင်းလေ့လာမေးမြန်းချက်များအရ ကရင်ပြည်နယ် လိပ်သိုမြို့နယ်ခွဲ မြရာကုန်းကျေးရွာနှင့် သံတောင်မြောက်ပိုင်းတွင် မြောက်ပယ်ဘိုးကျေးရွာ၊ သင်္ဘာတောကျေးရွာ၊ ကျောက်ဖြာကျေးရွာ၊ နန်းချိုကျေးရွာ၊ သက်နုကုန်းကျေးရွာတို့တွင် မိရိုးဖလာသစ်ခေါင်းပျားမွေးမြူခြင်းလုပ်ငန်းများကို လုပ်ကိုင်ကြပြီး တစ်နှစ်လျှင် သစ်ခေါင်းပျား ပျားရည်တန်ချိန် ၃၀၀ ခန့်ထုတ်လုပ်နိုင်ကြောင်းသိရှိရသည်။ထိုကဲ့သို့သော မိရိုးဖလာမွေးမြူနည်းစနစ်များကိုနိုင်ငံတော်မှပံ့ပိုးကူညီပေးနိုင်လျှင် ခေတ်မီသစ်ခေါင်းပျားမွေးမြူရေးနည်းစနစ်များအဖြစ် မွေးမြူလာနိုင်ပြီးသဘာဝအတိုင်းရရှိသော သစ်ခေါင်းပျား ပျားရည်စစ်စစ်ကို အမြောက်အမြားထုတ်လုပ်ရရှိနိုင်သကဲ့သို့ ဒေသဖွံ့ဖြိုးရေးလုပ်ငန်းကိုလည်း တစ်ပါတည်းဆောင်ရွက်နိုင်ပေလိမ့်မည်။ ထူးခြားချက်တစ်ခုမှာ မြန်မာနိုင်ငံတွင် တစ်ခုတည်းသောပျားရည်ဆွမ်းလောင်းပွဲတော်ကိုတနင်္သာရီတိုင်းဒေသကြီး မြိတ်ခရိုင် ကျွန်းစုမြို့နယ် ကတ္တလူကျေးရွာအုပ်စု ထိန်ချောင်းကျေးရွာတွင် နှစ်စဉ်ကျင်းပလေ့ရှိပြီး ဒေသခံသစ်ခေါင်းပျားမွေးမြူရေးမှရရှိသော သဘာဝပျားရည်များကို ဆွမ်းလောင်းလှူပွဲကျင်းပကြသည်။ ၂၀၂၃ ခုနှစ်တွင် အီတလီနိုင်ငံ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ထိန်းသိမ်းရေးအဖွဲ့၏အထောက်အပံ့ဖြင့် တနင်္သာရီတိုင်းဒေသကြီး ကော့သောင်းမြို့နယ်တွင် သစ်ခေါင်းပျားများမွေးမြူခြင်းသင်တန်းများ ဖွင့်လှစ်ပို့ချကာဒေသပျားမျိုးများကို မွေးမြူသည့်အလေ့အထကိုအကောင်အထည်ဖော်ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။ ဒေသပျားမျိုးများသည် ဒီရေတောအပင်များတွင် ဝတ်မှုန်ကူးလုပ်ငန်းများဆောင်ရွက်ကြပြီး ဒီရေတောထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်ရေးလုပ်ငန်းကိုပါ ဆောင်ရွက်နိုင်မည့်အစီအစဉ်ဖြစ်လာသည်။ ထိုကဲ့သို့ တောပျားများသည် သဘာဝသစ်တောများ၊ဒီရေတောများနှင့်တောင်ပေါ်ဒေသများရှိအပင်များပွားများရှင်သန်နိုင်ရေးကို အထူးလုပ်ဆောင်နိုင်ကြောင်း တွေ့ရှိရသည်။ သုတေသနမှတ်တမ်းအရ မြန်မာနိုင်ငံမြောက်ဘက်ဖျားမှ မြန်မာနိုင်ငံတောင်ဘက်ဖျားအထိ သစ်ခေါင်းပျားမျိုးများ ပျံ့နှံ့နေထိုင်ကြကြောင်းသိရှိရသည်။ ဒေသခံတောင်သူများသည် သဘာဝတောပျားများကိုမိရိုးဖလာနည်းလမ်းများဖြင့် မွေးမြူလုပ်ကိုင်လျက်ရှိကြပြီး ထိုတောင်သူများကို နိုင်ငံတော်မှ ခေတ်မီနည်းပညာများ၊ အထောက်အပံ့များပံ့ပိုးပေးနိုင်ပါက အရည်အသွေးမီ သဘာဝပျားရည်များကို အသေးစား၊ အလတ်စားစီးပွားရေးလုပ်ငန်းများအဖြစ် ထူထောင်နိုင်မည်ဖြစ်ကာဆင်းရဲမှုလျှော့ချရေးလုပ်ငန်းစဉ်လည်းအောင်မြင်ပြီးမြန်မာ့သဘာဝပျားရည်အဖြစ် နိုင်ငံတကာသို့တင်ပို့ရောင်းချကာ နိုင်ငံခြားဝင်ငွေပိုမိုရှာဖွေနိုင်ပေလိမ့်မည်။ (ခ) မွေးမြူရေးပျား (သို့) ဥရောပပျားမြန်မာနိုင်ငံတွင် ခေတ်မီပျားမွေးမြူရေးကို ၁၉၇၉ ခုနှစ်တွင် လယ်ယာနှင့်သစ်တောဝန်ကြီးဌာန သည် ကမ္ဘာ့ကုလသမဂ္ဂအစီအစဉ်(UNDP)ကမ္ဘာ့စားနပ် ရိက္ခာနှင့် စိုက်ပျိုးရေးအဖွဲ့(FAO)တို့၏ပူးပေါင်းကူညီမှုဖြင့်တိရစ္ဆာန်မွေးမြူရေးကော်ပိုရေးရှင်း၌ ဥရောပပျားမျိုး (Apis Mellifera Lingustica)ပျားအုံ၃၅ အုံကို သြစတြေးလျနိုင်ငံမှမှာယူပြီး ပျားမွေးမြူရေးလုပ်ငန်းကျွမ်းကျင်သူ ပိုလန်နိုင်ငံသား Dr.C.B Zmarlicsks နှင့် ခေတ်မီပျားမွေးမြူရေးလုပ်ငန်းကို စတင်ဆောင်ရွက်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ စီမံကိန်းကာလအတွင်း ပြည်ပမှပျားဘုရင်မများတင်သွင်း၍ ပျားအုံများခွဲထုတ်ခြင်း၊ ပျားစခန်းအသစ်များ တိုးချဲ့ဖွင့်လှစ်ခြင်း၊ ပျားရည်ထုတ်လုပ်ပြီး ပြုပြင်ရောင်းချခြင်း၊ စက်ပစ္စည်းများဝယ်ယူတပ်ဆင်ပြီး ပျားအိမ်နှင့် ပျားသလက်အခြေခံပျားများထုတ်လုပ်ခြင်း၊ ပျားဘုရင်မစမ်းသပ်မွေးမြူခြင်း၊ ပျားစာပင်များလေ့လာဖော်ထုတ်မှတ်တမ်းတင်ခြင်းတို့ကို ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။ ပျားရည်ထုတ်လုပ်နိုင်သည်နှင့်အမျှ ပြည်ပကုန်သွယ်မှုအနေဖြင့် မြန်မာ့ပျားရည်ကို ပြည်ပနိုင်ငံများသို့တင်ပို့ရောင်းချခဲ့ရာ ၁၉၈၉-၁၉၉ဝ ဘဏ္ဍာနှစ်တွင် ပျားလုပ်ငန်းဌာနမှ ဂျပန်နိုင်ငံသို့ပျားရည်မက်ထရစ်တန် ၄ဝ တင်ပို့ရာမှ ပြည်ပတင်ပို့မှုစတင်ခဲ့ပြီး ပုဂ္ဂလိကကဏ္ဍမှ ပုဂ္ဂလိကပိုင်ပျားရည်များကို ၂ဝဝ၁-၂ဝဝ၂ ဘဏ္ဍာနှစ်မှစ၍ ပြည်ပသို့ ပျားရည် ၉၄ မက်ထရစ်တန် စတင်တင်ပို့ရောင်းချနိုင်ခဲ့သည်။ စိုက်ပျိုးရေး၊ မွေးမြူရေးနှင့်ဆည်မြောင်းဝန်ကြီးဌာန မွေးမြူရေးနှင့်ကုသရေးဦးစီးဌာန ပျားမွေးမြူရေးဖွံ့ဖြိုးမှုဌာနခွဲ၏မှတ်တမ်းများအရ ၂၀၂၃ - ၂၀၂၄ ကာလအတွင်း ပြည်ပသို့ ပျားရည်တန်ချိန် ၂၅၀၀ ခန့် တင်ပို့ရောင်းချခဲ့ကြောင်းသိရှိရသည်။ မွေးမြူရေးပျားဖြစ်သည့် ဥရောပပျားမျိုးများသည် တောင်သူများစိုက်ပျိုးသီးနှံပွင့်သည့်ရာသီကိုလိုက်၍ ရွှေ့ပြောင်းမွေးမြူကြရသည်။ ထိုကဲ့သို့ ရွှေ့ပြောင်းမွေးမြူခြင်းမှရရှိသော ပျားရည်နှင့်ပျားထွက်ပစ္စည်းများကို ပြည်တွင်းစားသုံးမှုအတွက်သာမက ပြည်ပသို့တင်ပို့ကာ ရောင်းချခြင်းဖြင့် နိုင်ငံခြားဝင်ငွေရှာဖွေပေးနိုင်ခဲ့သည်။ (၃) ပျားငယ်မျိုး(Dwarf Bees)ပျားငယ်အမျိုးအစားအနေဖြင့် (ယင်ပျား) Apis Florea နှင့်(ယင်ပျားငယ်) Apis Andreniformis ဟူ၍ နှစ်မျိုးရှိပြီး မြန်မာနိုင်ငံတွင် နှစ်မျိုးလုံးတွေ့ရသည်။ မြေပြန့်လွင်ပြင်ဒေသအားလုံးနီးပါးတွင် တွေ့နိုင်သည်။ အရောင်အသွေးမှာ ယင်ကောင်နှင့်ပုံသဏ္ဌာန်တူသောကြောင့် ယင်ပျားဟုလည်း ခေါ်ဝေါ်သည်။အာရှပျားမျိုးနွယ်ဝင် ပျားငယ်အမျိုးအစားဖြစ်သည်။ အုံဖွဲ့ခြင်းကို လဟာပြင်တွင် ဖွဲ့တတ်ကြပြီး အကောင်အရွယ်အစားသေးငယ်သလို အုံအရွယ်အစားလည်း သေးငယ်သည်။ လုပ်သားပျား၏အရွယ်အစားသည် အလွန်သေးငယ်သည်။ အရွယ်အစားအားဖြင့် ၇ မီလီမီတာမှ ၁၀ မီလီမီတာအရွယ်ခန့်သာရှိသည်။အရောင်မှာနီညိုရောင်ဖြစ်သည်။ အာရှနှင့်အာဖရိကဒေသတို့တွင် အများဆုံးတွေ့ရသည်။ အထူးသဖြင့် မြန်မာ၊ ထိုင်း၊ ကမ္ဘောဒီးယား၊ ဗီယက်နမ်၊ အိုမန်၊ အီရန်၊ အိန္ဒိယ၊ တရုတ်နှင့် အရှေ့အလယ်ပိုင်းဒေသရှိ သစ်တောများတွင် အတွေ့ရများသည်။ အုံဖွဲ့ရာတွင် အုံအသစ်နှင့်အုံအဟောင်းကိုအတူတွဲ၍ အုံဖွဲ့သောအလေ့အကျင့်မရှိပေ။ ထို့အတူ အခြားသောပျားမျိုးများကဲ့သို့ နေရာအဟောင်း၊ အုံအဟောင်းတွင် ပြန်လည်နေထိုင်ခြင်းမျိုးကိုမတွေ့ရပေ။ ယင်ပျားမှပျားရည်ထုတ်ယူသုံးစွဲခြင်းကို ထိုင်းနိုင်ငံအရှေ့ပိုင်းနှင့် ကမ္ဘောဒီးယားနိုင်ငံတို့တွင်တွေ့ရှိရသည်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင် ကျောက်ဆည်၊ မန္တလေး၊ မိတ္ထီလာ၊ ပုဂံ၊ ညောင်ဦး၊ မကွေးမြို့နယ်တို့တွင် ပေါများစွာတွေ့ရသည်။ ပျားအုံအရွယ်အစားသေးငယ်သကဲ့သို့ ပျားများသည် ဝတ်ရည်စုဆောင်းမှုနှင့်အလုပ်လုပ်ရာတွင် အခြားပျားမျိုးများနှင့်နှိုင်းယှဉ်ပါက အနည်းငယ်ပျင်းရိလေးလံသောပျားငယ်မျိုးဖြစ်သည့်အတွက် တောင်သူတို့အတွက် များစွာအထောက်အကူပြုသည်မဟုတ်သော်လည်း တတ်နိုင်သလောက်ဝတ်မှုန်ကူးဆောင်ရွက်ကြသူများပင်ဖြစ်သည်။ပျားဖြင့်ဝတ်မှုန်ကူးသုတေသနဆောင်ရွက်ချက်များပျားသည် သဘာဝအရ ဝတ်မှုန်ကူးဝန်ဆောင်မှုကိုဆောင်ရွက်ကြသူများဖြစ်ကြပြီး ထိုပျားများကို မိမိတို့စိုက်ပျိုးသောသီးနှံအလိုက် ချထားမွေးမြူခြင်းများဆောင်ရွက်နိုင်ရန် မကွေးတက္ကသိုလ်နှင့် မွေးမြူရေးဆိုင်ရာဆေးတက္ကသိုလ်တို့ အတူပူးပေါင်း၍ စမ်းသပ်ကွက်များဖြင့် သုတေသနပြုဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။ သုတေသနရလဒ်များအရ နှမ်းသီးနှံတွင် ပျားဖြင့်ဝတ်မှုန်ကူးဆောင်ရွက်ပါက မူလအထွက်နှုန်းထက် ၁ ဆပိုမိုတိုးတက်ကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့ရသည်။ပဲစင်းငုံသီးနှံတွင်မူလအထွက်နှုန်းထက် ၁ ဆပိုမိုတိုးတက်ပြီး နေကြာသီးနှံတွင် မူလအထွက်နှုန်းထက် ၄ ဆခန့်ပိုမိုကြောင်း တွေ့ရှိရသည်။ သုတေသနစမ်းသပ်ခြင်းသည် ပတ်ဝန်းကျင်၏ကျရောက်လာနိုင်သောအခြေအနေအရပ်ရပ်ကို သုံးသပ်ကာ ကြိုတင်ပြင်ဆင်သုတေသနပြုခြင်းဖြစ်သည့်အတွက် ပြင်ပမှပကတိအခြေအနေများဖြင့် တိုက်ရိုက်ကိုက်ညီမည်တော့မဟုတ်ပေ။ သို့သော် သုသေသနအပေါ် သုံးသပ်ကြည့်ပါက ပျားဖြင့်အတူထားစိုက်ပျိုးခြင်းသည် ပျားမရှိခြင်းထက် ပို၍တိုးတက်သည်ကိုတော့ ငြင်း၍မရပေ။ အနည်းဆုံး အသီးအနှံများ အောင်မြင်ဖြစ်ထွန်းခြင်းကို ခံစားရမည်ဖြစ်သည်။ပျားကြီး၊ သစ်ခေါင်းပျားနှင့် ပျားငယ်အုပ်စုများသည် အမျိုးသဘာဝအရ ကွဲပြားခြားနားနေကြသော်လည်း အဓိကတာဝန်မှာဝတ်မှုန်ကူးခြင်းလုပ်ငန်းကို ဆောင်ရွက်ကြခြင်းပင်ဖြစ်သည်။တောင်သူများအနေဖြင့် စိုက်ပျိုးသီးနှံများဖွံ့ဖြိုးအောင် အခြားသွင်းအားစုများ ဖြည့်ဆည်းဆောင်ရွက်ရသကဲ့သို့ ဝတ်မှုန်ကူးခြင်းလုပ်ငန်းကို ဆောင်ရွက်ကြသည့်ပျားမျိုးများအနက် လူတို့မွေးမြူ၍ရသော ပျားမျိုးများကို တစ်နိုင်တစ်ပိုင်မွေးမြူခြင်းများဆောင်ရွက်မည်ဆိုပါက မိမိတို့၏မူလသီးနှံစိုက်ခင်းကို ပုံမှန်ထက် အထွက်တိုးစေခြင်းအပြင် မိမိတို့မွေးမြူထားသော ပျားအုံများမှရရှိမည့် ပျားရည်နှင့် ပျားထွက်ပစ္စည်းများရောင်းချခြင်းမှလည်း အပိုဝင်ငွေကို ထပ်မံရရှိစေမည်ဖြစ်သည့်အတွက် “တောင်သူဝင်ငွေတိုးပွားဖို့ ပျားမွေးမြူရေးအားပေးစို့”ဟုတိုက်တွန်းရေးသားလိုက်ပါသည်။ ။MWD Web Portal

Tue, 07/15/2025 - 12:00

(၂၈) ကြိမ်မြောက် စိန့်ပီတာစဘတ်နိုင်ငံတကာစီးပွားရေးဖိုရမ်မှမြန်မာနိုင်ငံသို့ယူဆောင်လာမည့် စီးပွား ရေးအကျိုးကျေးဇူးများ

လောက၌ မိမိအကျိုးစီးပွားလိုလားသူကိုသာလျှင် “မိတ်ဆွေ” ဟု ခေါ်ဆိုထိုက်သည်ဖြစ်ရာ လူပုဂ္ဂိုလ် တစ်ဦးချင်းအနေဖြင့်လည်းကောင်း၊ အဖွဲ့အစည်းများအနေဖြင့်လည်းကောင်း၊နိုင်ငံများအနေဖြင့် လည်းကောင်း မိမိတို့၏အကျိုးစီးပွားကိုဖြစ်ထွန်းစေနိုင်မည့် မိတ်သင်္ဂဟကိုရှာမှီးမှသာ ကောင်းကျိုး ဖြစ်ထွန်းကြီးပွားနိုင်မည်ဖြစ်သည်။“အမြဲတမ်းရန်သူ၊ အမြဲတမ်းမိတ်ဆွေဟူ၍မရှိ၊ အမြဲတမ်းအကျိုး စီးပွားသာရှိသည်”ဟူသော စကားရှိနေသော်လည်းနှစ်ဦးနှစ်ဖက်လုံးကောင်းကျိုးဒွန်တွဲဖြစ်ထွန်းအောင် သစ္စာ၊ ဉာဏ်ပညာ၊ မုဒိတာတရားများဖြင့် ထိန်းသိမ်းကာ ဆောင်ရွက်နိုင်ကြလျှင် မိတ်သင်္ဂဟတို့ အကြားတွင် မင်္ဂလာတရားများနှင့် ပြည့်စုံနေမည်သာဖြစ်သည်။ဗဟုဝင်ရိုးဆီဦးတည်သောကမ္ဘာကြီးတွင် ဩဇာလွှမ်းမိုးမှု ပါဝါဟန်ချက်သည် ယခင်ကကဲ့သို့ တစ်ဖက်စောင်းနင်းမဖြစ်တော့ပေ။နိုင်ငံများအနေဖြင့်လည်း မိမိနိုင်ငံပထဝီအနေအထား၊ မိမိနိုင်ငံသယံဇာတ၊ မိမိနိုင်ငံ အဓိကကျောရိုးစီးပွားရေးတို့နှင့် လိုက်လျောညီထွေသည့် မိတ်ဖက်နိုင်ငံများ၊ စီးပွားရေးပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုအဖွဲ့အစည်းများတွင် ပါဝင်လာကြသည်။ သို့မှသာလျှင် အင်အားကြီးနိုင်ငံများ၏ ဘက်စုံစစ်ပွဲအသွင်ကျူးကျော်မှုများကို ကြံ့ကြံ့ခံကာကွယ်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။ ပြည်ထောင်စုသမ္မတမြန်မာနိုင်ငံတော်သည် နိုင်ငံတကာဆက်ဆံရေးနယ်ပယ်တွင် ကမ္ဘာ့နိုင်ငံအသီးသီးနှင့် မိတ်ဝတ်မပျက်တမ်း ကောင်းမွန်သောဆက်ဆံရေးမူဝါဒဖြစ်သည့် လွတ်လပ်တက်ကြွပြီးဘက်မလိုက်သောနိုင်ငံခြားရေးမူဝါဒကို လက်ကိုင်ကျင့်သုံးရပ်တည်လျက်ရှိသည်။နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံ၏ကြီးပွားတိုးတက်မှုအတွက် နိုင်ငံရေး၊ စီးပွားရေး၊ လူမှုရေး၊ နည်းပညာ၊ တည်ငြိမ်အေးချမ်းရေး၊ အုပ်ချုပ်သူအစိုးရ၏ခေါင်းဆောင်မှုနှင့် နိုင်ငံသားများ၏ပူးပေါင်းပါဝင်မှု စသည့်အချက်များ ဟန်ချက်ညီစွာဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ဖို့လိုသလိုကဏ္ဍပေါင်းစုံတွင် နိုင်ငံတကာနှင့်ချိတ်ဆက်ဆောင်ရွက်မှုသည်လည်း အရေးကြီးသည်။ မိမိနိုင်ငံ၏ တိုးတက်ရာတိုးတက်ကြောင်းအတွက် မိတ်ကောင်းသဖွယ်ဖြစ်သော မိတ်ဖက်နိုင်ငံများနှင့် ပိုမိုချစ်ကြည်ရင်းနှီးသော မဟာမိတ်ဆက်ဆံရေးများ တည်ဆောက်ထားခြင်းအားဖြင့် မိမိနိုင်ငံအတွက် မိတ္တဗလနှင့်ပြည့်စုံစေကာ အကျိုးစီးပွားဖော်ဆောင်နိုင်စွမ်းကို တိုးတက်ကာ မြင့်မားလာစေသည်။(၂၈) ကြိမ်မြောက် စိန့်ပီတာစဘတ်နိုင်ငံတကာစီးပွားရေးဖိုရမ်တွင် ရုရှားဖက်ဒရေးရှင်းနိုင်ငံနှင့် စီးပွားရေးပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုနှင့် ထိုမှတစ်ဆင့်ရရှိလာမည့်အကျိုးကျေးဇူးများမြန်မာနိုင်ငံအနေဖြင့် မြန်မာနိုင်ငံအကျိုးစီးပွားကိုမျှော်ရည်၍ ဒေသတွင်းအဖွဲ့အစည်းများ၊ မိတ်ဖက်နိုင်ငံများနှင့် စီးပွားရေးပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုများကိုဆောင်ရွက်လျက်ရှိသည်။ထိုအထဲကမှမကြာသေးမီကကျင်းပပြီးစီးခဲ့သည့် ရုရှားနိုင်ငံစိန့်ပီတာစဘတ်မြို့တွင်ကျင်းပသော (၂၈)ကြိမ်မြောက် စိန့်ပီတာစဘတ်နိုင်ငံတကာစီးပွားရေးဖိုရမ်တွင် ရုရှားဖက်ဒရေးရှင်းနိုင်ငံနှင့် စီးပွားရေးပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုအချို့ကို ထုတ်နုတ်တင်ပြလိုသည်။မကြာသေးမီက ကျင်းပပြီးစီးခဲ့သည့် ရုရှားနိုင်ငံစိန့်ပီတာစဘတ်မြို့တွင်ကျင်းပသော (၂၈) ကြိမ်မြောက် စိန့်ပီတာစဘတ်နိုင်ငံတကာစီးပွားရေးဖိုရမ်၏ ဆွေးနွေးမှုအစီအစဉ်တစ်ခု၌ ရုရှားစီးပွားရေးဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုဝန်ကြီး Mr.Maksim Reshe-tnikov သည် မြန်မာနိုင်ငံနှင့်ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုသဘောတူစာချုပ်တစ်ခုဖြစ်သော ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုမြှင့်တင်ရေးနှင့် အကာအကွယ်ပေးရေးဆိုင်ရာသဘောတူစာချုပ်လက်မှတ်ရေးထိုးနိုင်ခဲ့ကြောင်း တရားဝင်ထုတ်ဖော်ပြောကြားခဲ့သည်။ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုပြုလုပ်မည့်အဓိကနယ်ပယ်မှာ ကမ်းလွန်ရေနံနှင့်သဘာဝဓာတ်ငွေ့ကဏ္ဍဖြစ်သည်ဟု နိုင်ငံတကာသတင်းများတွင်ဖော်ပြထားသည်ကိုတွေ့ရသည်။ အဆိုပါရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုမှတစ်ဆင့် သယ်ယူပို့ဆောင်ရေး၊ အခြေခံအဆောက်အဦ၊ သတ္တု၊ စိုက်ပျိုးရေးနှင့် ဆက်သွယ်ရေးကဏ္ဍများအပါအဝင် အခြားနယ်ပယ်များပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုတွင်လည်း လွယ်ကူချောမွေ့စေမည်ဖြစ်သည်။ အထက်ပါစာချုပ်ချုပ်ဆိုပြီးအသက်ဝင်ပြီဆိုပါက မြန်မာနိုင်ငံအနေဖြင့် ကမ်းလွန်ရေနံနှင့် သဘာဝဓာတ်ငွေ့ထုတ်လုပ်မှုတိုးမြင့်လာကာ ပြည်တွင်းစွမ်းအင်လိုအပ်ချက်ဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်မည်ဖြစ်သည်။စွမ်းအင်ကဏ္ဍတွင် ကမ္ဘာ့ဈေးကွက်သို့ တက်လှမ်းနိုင်မည့် အခွင့်အလမ်းကို ချိတ်ဆက်နိုင်မည်ဖြစ်ကာ နိုင်ငံခြားသို့တင်ပို့ခြင်းဖြင့် နိုင်ငံခြားဝင်ငွေပြည်တွင်းသို့စီးဆင်းမှုတိုးလာမည်ဖြစ်သည်။ရေနံနှင့်သဘာဝဓာတ်ငွေ့ကဏ္ဍတွင် ရုရှားမှနည်းပညာနှင့်လုပ်ငန်းဆောင်ရွက်မှုများကိုရရှိပြီး ပြည်တွင်းလုပ်သားများ၏ အလုပ်အကိုင်အခွင့်အလမ်းနှင့် လုပ်ငန်းကျွမ်းကျင်မှုအရည်အချင်းများလည်း တိုးတက်လာနိုင်သည်။ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုလုပ်ငန်းနှင့်သက်ဆိုင်သော အခြေခံအဆောက်အဦများလည်း တိုးလာနိုင်သည်။ စိုက်ပျိုးရေးကဏ္ဍနှင့် သတ္တုတူးဖော်ရေးကဏ္ဍတွင် လည်း နည်းပညာအကူအညီရယူကာ တန်ဖိုးမြင့်ထုတ်ကုန်များထုတ်လုပ်လာနိုင်မည်ဖြစ်သည်။(၂၈)ကြိမ်မြောက်စိန့်ပီတာစဘတ်နိုင်ငံတကာစီးပွားရေးဖိုရမ်၏ ဆက်စပ်အစည်းအဝေးအဖြစ်ကျင်းပသော ဥရောပ-အာရှ စီးပွားရေးကော်မရှင်နှင့် မြန်မာနိုင်ငံတို့အကြား ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုဆိုင်ရာ ပူးတွဲလုပ်ငန်းအဖွဲ့၏ ဒုတိယအကြိမ်အစည်းအဝေးသည် မြန်မာနိုင်ငံနှင့် ဥရောပ-အာရှစီးပွားရေးသမဂ္ဂအဖွဲ့ဝင်နိုင်ငံ ငါးနိုင်ငံတို့အကြားကုန်သွယ်ရေးနှင့် စီးပွားရေးဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်လာစေရန် ရည်ရွယ်ဆွေးနွေးခြင်းဖြစ်သည့်အပြင် ၂၀၁၉ ခုနှစ်မှစ၍ ကုန်သွယ်မှုပမာဏမှာ သုံးဆတိုးလာကြောင်း ဥရောပ-အာရှစီးပွားရေးကော်မရှင် မေခရို(အကြီးစား)စီးပွားရေးနှင့် ပေါင်းစည်းရေးဝန်ကြီး Mr.Eldar Alisherov က ပြောကြားခဲ့ကြောင်း သတင်းထုတ်ပြန်မှုများအရသိရှိရသည်။ ကုန်သွယ်မှုပမာဏသုံးဆတိုးလာခြင်းသည် မြန်မာနိုင်ငံနှင့် EAEU အဖွဲ့အစည်းကြား စီးပွားရေး ဆိုင်ရာဆက်ဆံမှုပိုမိုခိုင်မာလာသည့်သက်သေပင်ဖြစ်သည်။ EAEU ၏ပံ့ပိုးကူညီမှုဖြင့် မြန်မာနိုင်ငံမှ MSME လုပ်ငန်းများ နိုင်ငံတကာဈေးကွက်သို့ ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်နိုင်ခြင်း၊ လူသားအရင်းအမြစ်ဖွံ့ဖြိုးမှုများဖြစ်သည့် အလုပ်သင်များစေလွှတ်နိုင်ခြင်း၊ ပညာတော်သင်စေလွှတ်ခြင်း၊ နည်းပညာပိုင်းဆိုင်ရာလေ့ကျင့်ရေးသင်တန်းများစေလွှတ်ခြင်း၊ ကုန်သွယ်ရေးဈေးကွက်အတွက် မိမိနိုင်ငံ၏ပို့ကုန်၊သွင်းကုန်များနှင့်ကိုက်ညီသောနိုင်ငံသစ်များတိုးလာခြင်း စသည့်အကျိုးကျေးဇူးများရရှိနိုင်သည်။စိန့်ပီတာစဘတ် စီးပွားရေးလုပ်ငန်း/အဖွဲ့အစည်းများနှင့် တွေ့ဆုံဆွေးနွေးမှုတွင် ဆေးဝါး၊ ဆောက်လုပ်ရေးနှင့် မြန်မာနိုင်ငံသို့မြေဩဇာတင်ပို့ခြင်း စသည့်နယ်ပယ်များတွင် စီးပွားရေးပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုမြှင့်တင်ရန် အလားအလာကောင်းများရှိကြောင်း၊ အခြေခံအဆောက်အဦ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုနှင့် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုအတွေ့အကြုံများကိုမျှဝေရန်နှင့် ကုန်စည်နှင့်အခြားဝန်ဆောင်မှုများကို ကမ်းလှမ်းရန်စီစဉ်နေကြောင်း၊ နှစ်နိုင်ငံအကြားအကျိုးဖြစ်ထွန်းစေမည့် ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုများ အရှိန်မြှင့်တင်ဆောင်ရွက်သွားမည်ဖြစ်ကြောင်း၊ စိန့်ပီတာစဘတ်မြို့တွင်လာမည့်နိုဝင်ဘာလ၂၁ရက်နှင့်၂၂ရက်တို့တွင်ကျင်းပမည့်BRICSအဖွဲ့ဝင်များ၏သတ္တမအကြိမ် နိုင်ငံတကာမြူနီစပယ်ဖိုရမ်သို့ ပါဝင်တက်ရောက်ရန် ဖိတ်ကြားကြောင်းတို့ကို စိန့်ပီတာစဘတ် ပြည်ပဆက်ဆံရေးကော်မတီ၏ ဒုတိယဥက္ကဋ္ဌ Mr.Vyacheslav Kalganov က ပြောကြားခဲ့သည်။ဆေးဝါးထုတ်လုပ်မှုနှင့်ပတ်သက်၍လည်း ရုရှားနိုင်ငံမှဆေးဝါးဆိုင်ရာအဆင့်မြင့်နည်းပညာများကို မြန်မာနိုင်ငံတွင်ပူးပေါင်းအကောင်အထည်ဖော်နိုင်ခြင်း၊ ဆေးရုံနှင့် ဆေးသုတေသနစင်တာများဆောက်လုပ်ရန်အတွက် ရုရှားနိုင်ငံမှ အတွေ့အကြုံနှင့်နည်းပညာအကူအညီများ၊ ခေတ်မီအဆောက်အအုံဆောက်လုပ်မှုနည်းပညာများ၊ မိမိနိုင်ငံ၏သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်နှင့် သဟဇာတဖြစ်သောမြေဩဇာထုတ်လုပ်မှုနည်းပညာ၊ စိုက်ပျိုးရေးနည်းပညာများ၊ စက်မှုလယ်ယာနည်းပညာများကိုရရှိနိုင်သည်။ BRICS ဖိုရမ်သို့ ဖိတ်ကြားခြင်းခံရသည့်အတွက် BRICSအဖွဲ့ဝင်နိုင်ငံများနှင့် တိုက်ရိုက်ကုန်သွယ်မှုများ၊ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုအခွင့်အလမ်းများ၊ စွမ်းအင်ဖူလုံရေး၊ ဒစ်ဂျစ်တယ်စီးပွားရေး၊ ကဏ္ဍစုံအတွက် နည်းပညာပံ့ပိုးမှုလမ်းစများပွင့်လန်းလာမည်ဖြစ်သည်။နောက်ထပ်ဝမ်းသာစရာသတင်းတစ်ခုမှာ မြန်မာ၊ ဂျော်ဒန်နှင့်ဘာရိန်းနိုင်ငံတို့ကို ၂၀၂၅ ခုနှစ်တွင် ဗီဇာလိုအပ်ချက်ဖျက်သိမ်းရန်စီစဉ်နေကြောင်း ရုရှားဖက်ဒရေးရှင်းနိုင်ငံ စီးပွားရေးဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုဝန်ကြီးဌာန ဘက်စုံစီးပွားရေးပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုနှင့် အထူးစီမံကိန်းများဌာန ညွှန်ကြားရေးမှူးချုပ် Mr.Nikita Kondratyev က ရုရှားမီဒီယာတစ်ခုဖြစ်သည့်TASSနှင့်တွေ့ဆုံစဉ်ပြောကြားခဲ့သည့်သတင်းဖြစ်သည်။ဗီဇာလိုအပ်ချက်ဖျက်သိမ်းခဲ့လျှင်ရရှိနိုင်မည့်အကျိုးကျေးဇူးများကိုလည်း အနည်းငယ်ပြောပြလိုသည်။ဗီဇာလိုအပ်ချက်စည်းမျဉ်းများလျော့နည်းသွားသည့်အတွက် ခရီးသွားဧည့်သည်များတိုးလာကာ ခရီးသွားလုပ်ငန်း၊ ဟိုတယ်၊ လေကြောင်းလုပ်ငန်းများတွင်လည်း အကျိုးအမြတ်များပိုမိုဖြစ်ထွန်းလာမည်ဖြစ်သည်။ ခရီးသွားလုပ်ငန်းဖွံ့ဖြိုးလာလျှင် ခရီးသွားဧည့်သည်များဆီမှ ဝင်ငွေကြောင့် ဒေသတွင်းစီးပွားရေးတိုးခြင်းနှင့် အလုပ်အကိုင်အခွင့်အလမ်းများလည်း ပေါများလာမည်ဖြစ်သည်။ ကုန်သွယ်မှုလုပ်ငန်းတွင်လည်း နှစ်နိုင်ငံမှစီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်များ၊ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံလိုသူများအနေဖြင့် ဗီဇာအဟန့်အတားကင်းမှုကြောင့်ဆောင်ရွက်နေသည့်လုပ်ငန်းများ ပိုမိုအဆင်ပြေချောမွေ့နိုင်သည်။ ယဉ်ကျေးမှုဖလှယ်ခြင်းကိစ္စများနှင့် ရုရှားနိုင်ငံရှိ တက္ကသိုလ်များသို့ ပညာတော်သင်စေလွှတ်ခြင်းကိစ္စများတွင် ပိုမိုလွယ်ကူချောမွေ့လာမည်ဖြစ်သည်။ ဗီဇာဖျက်သိမ်းခြင်း ဖြင့် နှစ်နိုင်ငံဆက်ဆံရေးကို ပိုမိုနီးကပ်စေမည်ဖြစ်သည်။အထက်ပါအကြောင်းအရာများသည် မြန်မာနိုင်ငံအနေဖြင့် စီးပွားရေးပူး ပေါင်းဆောင်ရွက်မှုများစွာထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သော (၂၈)ကြိမ်မြောက်စိန့်ပီတာစဘတ်နိုင်ငံတကာစီးပွားရေးဖိုရမ်သို့မြန်မာကိုယ်စား လှယ်အဖွဲ့ပါဝင်တက်ရောက်ခဲ့သည့် ဆောင်ရွက်ချက်များနှင့်စပ်လျဉ်း၍ မြန်မာနိုင်ငံရရှိမည့် စီးပွားရေး ဆိုင်ရာအကျိုးကျေးဇူးများကို လူတိုင်းနားလည်လွယ်အောင် အကြမ်းဖျင်းသုံးသပ်ဖော်ပြ ထားခြင်း ဖြစ်သည်။စီးပွားရေးသည်နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံအတွက်အလွန်အရေးပါပုံနိုင်ငံတစ်နိုင်ငံဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရန်အတွက် စီးပွားရေးသည် အဓိကအရေးပါသောအခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင် သည်။ စီးပွားရေးတောင့်တင်းခိုင်မာပါက ကုန်သွယ်ရေးပိတ်ဆို့မှုဒဏ်၊ စီးပွားရေးကျဆင်းမှုဒဏ်၊ ကမ္ဘာ့ ကပ်ရောဂါများကြောင့်ဖြစ်ပေါ်သော စီးပွားရေးကျပ်တည်းမှုဒဏ်များကို ခံနိုင်ရည်ရှိပြီး ပြည်တွင်း စီးပွားရေးကို ထိန်းသိမ်းထားနိုင်ပါလိမ့်မည်။ ပြည်တွင်းလူမှုစီးပွားဘဝမြင့်မားမှုကြောင့် နိုင်ငံသားတိုင်း ၏တစ်ဦးချင်းဝင်ငွေတိုးတက်စေပြီး အလုပ်လက်မဲ့နှုန်းလျော့ကျစေသည်။ ထို့ပြင် နိုင်ငံခြားရင်းနှီး မြှုပ်နှံ မှုဆောင်ရွက်မည့် နိုင်ငံများအတွက် မိမိနိုင်ငံ၏တည်ငြိမ်သောစီးပွားရေးအခြေအနေသည် စိတ်ချ ယုံကြည်မှုကို တိုးစေသည်။ နိုင်ငံတကာ နှင့်စီးပွားရေးပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုများ၊ ကုန်သွယ်ရေး သဘော တူညီချက်များတွင်လည်းမိမိနိုင်ငံ၏စီး ပွားရေးအခြေအနေများကြောင့် လွယ်ကူမြန်ဆန်ကာ အခွင့် အလမ်းများ တစ်ခုပေါ်တစ်ခုဆင့်ပေါ်ပေါက်လာနိုင်ပေသည်။ စီးပွားရေးတောင့်တင်း ခိုင်မာခြင်းသည် မိမိနိုင်ငံ၏ နိုင်ငံရေးနှင့်ကာကွယ်ရေးကဏ္ဍ တို့တွင်ပါ တိုက်ရိုက်အချိုးကြမည် ဖြစ်သည်။အနှစ်ချုပ်ရသော် စီးပွားရေးတောင့်တင်းခိုင်မာမှုနှင့် နိုင်ငံတကာစီးပွားရေးပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုတို့သည် နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံ၏ စဉ်ဆက်မပြတ်ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုအတွက် အဓိကသော့ချက်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် မိမိ နိုင်ငံအကျိုးစီးပွား အရှိန်အဟုန်ဖြင့်တိုးမြင့်စေရန်အတွက် မြန်မာနိုင်ငံအနေဖြင့် စီးပွားရေးပူးပေါင်း ဆောင်ရွက်မှုများကို မိတ်ဖက်နိုင်ငံများ၊ စီးပွားရေးအဖွဲ့အစည်းများနှင့်ပူးပေါင်းကာ စဉ်ဆက်မပြတ် ဆောင်ရွက်သွားရမည်ဖြစ်ပါကြောင်း တိုက်တွန်းရေးသားလိုက်ရပါသည်။ ။ ကိုးကားhttps://www.reuters.com/business/energy/russia-signs-investment-deal-wit...https://tass.com/economy/1977721https://eec.eaeunion.org/en/news/eldar-alisherov-nash-dialog-prizvan-sod...https://en.iz.ru/en/1908962/2025-06-23/russia-plans-cancel-visas-three-c...

Tue, 07/15/2025 - 12:00

တစ်နိုင်တစ်ပိုင်မှသည် စီးပွားဖြစ် ငုံးမွေးမြူရေးဆီသို့

တိုးတက်လာသော ငုံးမွေးမြူရေး ငုံးမွေးမြူရေး လုပ်ငန်းသည် နေရာကျဉ်းကျဉ်းနှင့် အကောင်ရေများများ မွေးမြူနိုင်သော လုပ်ငန်းတစ်ခုဖြစ်သည့်အပြင် ကနဦးအရင်းအနှီးနှင့် လုပ်အားမှာလည်း အနည်းငယ်မျှသာ လိုအပ်သည်။ ငုံးမွေးမြူခြင်းသည် ကာလတိုအတွင်း အကျိုးအမြတ်မြန်ဆန်စွာရရှိပြီး စနစ်တကျမွေးမြူပါက ကူးစက်ရောဂါဖြစ်ပွားမှုလည်း နည်းပါးသဖြင့် မိသားစုဝင်ငွေအတွက် တွက်ခြေကိုက်သော လုပ်ငန်းတစ်ခုလည်းဖြစ်သည်။မွေးမြူရေးနှင့်ကုသရေးဦးစီးဌာန၏၂၀၂၃ ခုနှစ် နိုဝင်ဘာလတွင် ကောက်ယူခဲ့သော မြေပြင်တိရစ္ဆာန်ကောင်ရေစာရင်း အချက်အလက်များအရ မြန်မာနိုင်ငံတွင် မွေးမြူရေးငုံးကောင်ရေ ၁၃ သိန်းခန့် မွေးမြူထားရှိသည်ကို ခန့်မှန်းတွက်ချက်နိုင်သည်။ လွန်ခဲ့သော နှစ်ပေါင်း ၃၀ နှစ်ခန့်ကတည်းက ငုံးမွေးမြူရေးသည် မြန်မာနိုင်ငံတွင် လူကြိုက်များလာသော စီးပွားရေးလုပ်ငန်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ ငုံးငှက်များသည် အရွယ်သေးငယ်သော်လည်း ဥထုတ်လုပ်မှုနှုန်းမြင့်မားပြီး အသားနှင့်ဥတွင် အာဟာရဓာတ်ကြွယ်ဝသောကြောင့် စားသုံးသူများကြားတွင် တစ်နှစ်ထက်တစ်နှစ် ရေပန်းစားလာသည်။မွေးမြူလေ့ရှိသောငုံးမျိုးများကမ္ဘာတစ်ဝန်းတွင် ငုံးမျိုးစိတ်ပေါင်း ၁၃၀ ကျော်ရှိပြီး ၎င်းတို့၏အရွယ်အစားနှင့် အသွင်အပြင်ကို လိုက်ကာ အနည်းငယ်မျှသာ ကွာခြားသည်။ ကမ္ဘာပေါ်တွင်တွေ့ရသော ငုံးမျိုးစိတ်များမှာ- (က) Common quail၊ ( ခ ) Japanese quail၊ ( ဂ ) Blue- breasted quail နှင့် (ဃ) Rain quail တို့ဖြစ်ကြသည်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင်မူ Common quail နှင့် Japanese quail တို့ကို ဥနှင့်အသားအတွက် စီးပွားဖြစ်အများဆုံး မွေးမြူကြသည်။ ထိုင်း၊ ဗီယက်နမ်၊ အိန္ဒိယနှင့် တရုတ်နိုင်ငံတို့တွင် ဂျပန်ငုံးအပြင် Bobwhite Quail နှင့် Coturnix Quail မျိုးစိတ်များကိုလည်း မွေးမြူကြသည်။ ဤမျိုးစိတ်များသည် အသားထုတ်လုပ်မှုအတွက် ပိုမိုသင့်လျော်သည်။အခြေခံမွေးမြူရေးစနစ်ငုံးမွေးမြူရာတွင် ပထမဆုံးအနေဖြင့် မျိုးရွေးချယ်ရမည်။ မျိုးရွေးချယ်ရာ၌ ကြီးထွားနှုန်းကောင်းမွန်သော၊ ဥဥနှုန်းကောင်းမွန်သော ပတ်ဝန်းကျင်ရေမြေရာသီဥတုနှင့် ကိုက်ညီသောမျိုးများကို ရွေးချယ်မွေးမြူသင့်သည်။ ငုံးများသည် အသက်ခြောက်ပတ်သားအရွယ်တွင် ဥဥခြင်းစတင်ပြီး တစ်နေ့ တစ်လုံးဥလေ့ရှိသည်။ တစ်နှစ် ၂၅၀-၃၀၀ လုံးထိဥလေ့ရှိသည်။ ငုံးများသည် အသက်လေးပတ်သားအရွယ်ထိ အနွေးဓာတ်ပေးရန် လိုအပ်သောကြောင့် တစ်ပတ်သားအရွယ်ငုံးများကို ရွေးချယ်မွေးမြူမည်ဆိုပါက အနွေးဓာတ်ပေးကာ ပြုစုစောင့်ရှောက်ရမည်။ဥထုတ်လုပ်မှုဆောလျင်စွာရလိုပါက အသက်လေးပတ်သား အရွယ်ငုံးများကို ရွေးချယ်မွေးမြူသင့်သည်။ငုံးတစ်ကောင်သည် နှစ်လမှ ရှစ်လအထိ ဥဥနှုန်း ကောင်းမွန်တတ်ပြီး နောက်ပိုင်းတွင် ဥနှုန်းကျဆင်းသွားလေ့ရှိသည်။ ဥနှုန်းကျဆင်းသွားသော ငုံးများကိုလည်း အသားစားသုံးရန်အတွက် ပြန်လည်ရောင်းချနိုင်သည်။ ငုံးထီးများ၏ ထင်ရှားသည့်သွင်ပြင်လက္ခဏာမှာ နှုတ်သီးအနည်းငယ် ရှည်ထွက်နေပြီး လည်ပင်းမှာအနီရောင်သန်းကာ ကျောဘက်တွင် အမည်းပြောက်များရှိသည်။ ငုံးမများသည် ငုံးထီးများထက် အရောင်ပိုဖျော့၍ လည်ပင်းတွင် ဘယက်ကဲ့သို့ အပြောက်များရှိသည်။ ငုံးထီးများသည် ငုံးမများထက် မြည်တွန်သံပိုကျယ်သည်။ မျိုးငုံးများမွေးမြူမည်ဆိုပါက အထီးအမအချိုး ၁:၅ ခန့် ထားရှိသင့်သည်။မျိုးငုံးဥများကို စက်နှင့်သားဖောက်ပါက ၁၈ ရက် အကြာတွင် အကောင်ပေါက်လာနိုင်သည်။မွေးခြံတည်ဆောက်ပုံလှောင်အိမ်ကို ဒေသထွက် သစ်၊ ဝါးတို့ဖြင့်လည်းကောင်း၊ သံဆန်ခါကိုအသုံးပြု၍ လည်းကောင်းတည်ဆောက်နိုင်သည်။ အလျား ၄ ပေ ၊ အနံ ၃ ပေ ၊ အမြင့် ၂ ပေရှိ လှောင်အိမ်တွင် ငုံးကောင်ရေ ၅၀ မွေးမြူနိုင်သည်။ ခြံကိုလေဝင်လေထွက် ကောင်းမွန်သောနေရာတွင်ရွေးချယ်ပြီး မွေးမြူရသည်။ ဥဥနေသော ငုံးမများကိုတစ်ရက်လျှင် အလင်းရောင် ၁၆ နာရီရရှိအောင် ဆောင်ရွက်ထားပေးသင့်သည်။ငုံးစာတွင်ပါဝင်ရမည့် အာဟာရဓာတ်များနှင့် အစာကျွေးမွေးမှုစနစ်မြန်မာနိုင်ငံတွင် ငုံးများကို စပါး၊ ပြောင်း၊ ပဲများနှင့် အခြားသဘာဝအစာများဖြင့် ကျွေးမွေးလေ့ရှိသည်။ အာဟာရပြည့်ဝသောအစာများကို ဈေးကွက်တွင် ရရှိနိုင်သော်လည်း ကုန်ကျစရိတ်သက်သာစေရေးအတွက် ကျေးလက်ဒေသများတွင် သဘာဝအစာများကို ပိုမိုအသုံးပြုကြသည်။ ထိုင်း၊ တရုတ်နှင့် ဗီယက်နမ်နိုင်ငံတို့တွင် ငုံးများကို အာဟာရပြည့်ဝသော အသင့်သုံးစပ်စာများဖြင့် စနစ်တကျကျွေးမွေးကြသည်။ ဤအစာများတွင် အသားနှင့်ဥထုတ်လုပ်ရန်အတွက် လိုအပ်မည့် ပရိုတင်း၊ ဗီတာမင်နှင့် သတ္တုဓာတ်များ တွက်ချက်ဖော်စပ်ထားသည်။ ငုံးမွေးမြူရာတွင် ရေသည်အစာကိုကြေညက်စေပြီး ခန္ဓာကိုယ်အပူချိန်ကို ထိန်းညှိရာတွင် အထောက်အကူပြုသောကြောင့် ၂၄ နာရီ ရေအမြဲရရှိရန်လိုအပ်သည်။ငုံးများအတွက် အာဟာရပြည့်ဝသော အစာတွင် ပရိုတင်း၊ ကစီ၊ အဆီနှင့် အမျှင်ဓာတ်တို့၏ သင့်တင့်မျှတသော အချိုးအစားသည် ငုံးများ၏ ကြီးထွားမှု၊ ဥထုတ်လုပ်မှုနှင့် ကျန်းမာရေးအတွက် အရေးကြီးသည်။ အောက်ပါတို့မှာ ငုံးများအတွက် အာဟာရပြည့်ဝသောအစာတွင် ပါဝင်သင့်သော ပရိုတင်း၊ ကစီ၊ အဆီနှင့် အမျှင်ဓာတ်တို့၏ အချိုးအစားဖြစ်သည်။(၁) ပရိုတင်းဓာတ်ငုံးစာအတွက် ပရိုတင်းဓာတ်ရရှိနိုင်သော အစာအရင်းအမြစ်များသည် ငုံးများ၏ကြီးထွားမှု၊ ဥထုတ်လုပ်မှုနှင့် ကျန်းမာရေးအတွက် အရေးကြီးသည်။ ပရိုတင်းဓာတ်သည် ငုံးများ၏ခန္ဓာကိုယ် ဖွဲ့စည်းမှု၊ အမွေးအတောင်နှင့် ဥထုတ်လုပ်မှုအတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော အာဟာရဓာတ်ဖြစ်သည်။ အောက်ပါတို့မှာ ငုံးစာအတွက် ပရိုတင်းဓာတ်ရရှိနိုင်သော အဓိကအစာအရင်းအမြစ်တချို့ဖြစ်သည်။ (က) ငါးခြောက်မှုန့်။ ပရိုတင်းပါဝင်မှု ၅၀ ရာခိုင်နှုန်း မှ ၆၀ ရာခိုင်နှုန်းရှိပြီး ငါးမှုန့်သည် အမြင့်မားဆုံးသော ပရိုတင်းဓာတ်ကိုပေးစွမ်းနိုင်သော အစာအရင်းအမြစ်ဖြစ်သည်။ ကယ်ဆီယမ်နှင့် ဖော့စဖရပ်ဓာတ်များလည်းပါဝင်သည်။ (ခ) ပုစွန်ခွံမှုန့်။ ပရိုတင်းပါဝင်မှု ၄၀ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၅၀ ရာခိုင်နှုန်းရှိပြီး ပုစွန်ခွံမှုန့်သည် ပရိုတင်းဓာတ်ကြွယ်ဝပြီး ကယ်ဆီယမ်ဓာတ်လည်း ပါဝင်သည်။ (ဂ) နှမ်းဖတ်။ ပရိုတင်းပါဝင်မှု ၃၅ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၄၀ ရာခိုင်နှုန်းရှိပြီး နှမ်းဖတ်သည် ပရိုတင်းဓာတ်ကြွယ်ဝပြီး အဆီဓာတ်လည်း အနည်းငယ်ပါဝင်သည်။ (ဃ) နေကြာဖတ်။ ပရိုတင်းပါဝင်မှု ၃၀ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၃၅ ရာခိုင်နှုန်းရှိပြီး နေကြာဖတ်သည် ပရိုတင်းဓာတ်နှင့် အမျှင်ဓာတ်များပါဝင်သည်။ (င) ပဲအမျိုးမျိုး။ ပရိုတင်းပါဝင်မှု ၂၀ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၃၀ ရာခိုင်နှုန်းရှိပြီး ပဲစင်းငုံ၊ ပဲတီစိမ်း၊ ပဲကတ္တီပါ စသည့်ပဲများသည် ပရိုတင်းဓာတ်ကြွယ်ဝသည်။(၂) အမျှင်ဓာတ်ငုံးစာအတွက် အမျှင်ဓာတ်ရရှိနိုင်သော အစာအရင်းအမြစ်များသည် အစာချေစနစ်ကို ထောက်ပံ့ပေးရန်အရေးကြီးသည်။ အမျှင်ဓာတ်သည် အစာချေလမ်းကြောင်းကို ကောင်းမွန်စေပြီး ငုံးများ၏ကျန်းမာရေးကို မြှင့်တင်ပေးသည်။ သို့သော် အမျှင်ဓာတ်ကို လိုအပ်သည်ထက် ပိုမိုကျွေးမွေးပါက အစာချေစနစ်ကိုထိခိုက်စေနိုင်သည်။ အောက်ပါတို့မှာ ငုံးစာအတွက် အမျှင်ဓာတ်ရရှိနိုင်သော အဓိကအစာအရင်းအမြစ်တချို့ဖြစ်သည်။ (က) စပါးဖွဲ။ အမျှင်ဓာတ်ပါဝင်မှု ၁၀ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၁၅ ရာခိုင်နှုန်းရှိပြီး စပါးဖွဲသည် အမျှင်ဓာတ်ကြွယ်ဝပြီး ကစီဓာတ်နှင့် ပရိုတင်းဓာတ်များလည်း ပါဝင်သည်။ ( ခ ) ပြောင်းဖူးဖွဲ။ အမျှင်ဓာတ်ပါဝင်မှု ၈ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၁၂ ရာခိုင်နှုန်းရှိပြီး ပြောင်းဖူးဖွဲသည် အမျှင်ဓာတ်နှင့် ကစီဓာတ်များ ပါဝင်သည်။ ( ဂ ) နေကြာဖတ်။ အမျှင်ဓာတ်ပါဝင်မှု ၁၀ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၁၅ ရာခိုင်နှုန်းရှိပြီး နေကြာဖတ်သည် အမျှင်ဓာတ်နှင့် ပရိုတင်းဓာတ်များ ပါဝင်သည်။ ( ဃ ) ပဲအမျိုးမျိုး။ အမျှင်ဓာတ်ပါဝင်မှု ၅ ရာခိုင်နှုန်း မှ ၁၀ ရာခိုင်နှုန်းရှိပြီး ပဲများသည် အမျှင်ဓာတ်နှင့် ပရိုတင်းဓာတ်များပါဝင်သည်။(၃) ကစီဓာတ်ငုံးစာအတွက် ကစီဓာတ် (စွမ်းအင်) ရရှိနိုင်သော အစာအရင်းအမြစ်များသည် ငုံးများ၏ ကြီးထွားမှု၊ ဥထုတ်လုပ်မှုနှင့် နေ့စဉ်လှုပ်ရှားမှုအတွက် အရေးကြီးသောစွမ်းအင်ကို ထောက်ပံ့ပေးသည်။ ကစီဓာတ်သည် ငုံးစာ၏ အဓိကစွမ်းအင်အရင်းအမြစ်ဖြစ်ပြီး အောက်ပါအစာအရင်းအမြစ်များမှ ရရှိနိုင်သည်။ (က) ပြောင်းဖူး။ ပြောင်းဖူးသည် ကစီဓာတ်ကြွယ်ဝသော အဓိကအစာအရင်းအမြစ်ဖြစ်သည်။ ငုံးစာတွင် ၅၀ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၆၀ ရာခိုင်နှုန်းအထိ ပါဝင်နိုင်သည်။ စွမ်းအင်ကို အဓိကထောက်ပံ့ပေးပြီး ဈေးနှုန်းချိုသာသည်။ ( ခ ) စပါး။ စပါးနှင့်စပါးဖွဲသည် ကစီဓာတ်ကြွယ်ဝသော အစာအရင်းအမြစ်များဖြစ်သည်။ စပါးဖွဲကို ငုံးစာတွင် ၁၀ ရာခိုင်နှုန်း မှ ၂၀ ရာခိုင်နှုန်းအထိ ထည့်သွင်းနိုင်သည်။ စပါးဖွဲတွင် အမျှင်ဓာတ်လည်း ပါဝင်သောကြောင့် အစာချေစနစ်ကို ထောက်ပံ့ပေးသည်။ ( ဂ ) ဂျုံ။ ဂျုံနှင့် ဂျုံဖွဲသည် ကစီဓာတ်ကြွယ်ဝပြီး ပရိုတင်းဓာတ်လည်း အနည်းငယ်ပါဝင်သည်။ ငုံးစာတွင် ၁၀ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၂၀ ရာခိုင်နှုန်း အထိ ထည့်သွင်းနိုင်သည်။ ( ဃ ) ပဲအမျိုးမျိုး။ ပဲအမျိုးမျိုး (ဥပမာ - ပဲစင်းငုံ၊ ပဲတီစိမ်း၊ ပဲကတ္တီပါ) တွင် ကစီဓာတ်နှင့် ပရိုတင်းဓာတ်များ ပါဝင်သည်။ ငုံးစာတွင် ၁၀ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၁၅ ရာခိုင်နှုန်း အထိ ထည့်သွင်းနိုင်သည်။ ( င ) သကြား/ထန်းလျက်ဓာတ်။ သကြားဓာတ်သည် စွမ်းအင်ကို အမြန်ရရှိစေသော အရင်းအမြစ်ဖြစ်သည်။ ငုံးစာတွင် ၂ ရာခိုင်နှုန်း မှ ၅ ရာခိုင်နှုန်း အထိ ထည့်သွင်းနိုင်သည်။(၄) အဆီဓာတ်ငုံးများအတွက် အစာတွင် အဆီဓာတ် ၃ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၅ ရာခိုင်နှုန်းအထိ ပါဝင်သင့်သည်။ အဆီဓာတ်သည် စွမ်းအင်ထုတ်လုပ်ရန်အတွက် အဓိကလိုအပ်သည်။ ထို့ပြင် အဆီဓာတ်သည် ဗီတာမင် A, D, E, K ကဲ့သို့သော ဗီတာမင်များကို စုပ်ယူရာတွင်လည်း အထောက်အကူပြုသည်။ အဆီဓာတ်ရရှိနိုင်သော အရင်းအမြစ်များမှာ ဟင်းသီးဟင်းရွက်ဆီများ (ဥပမာ-ပြောင်းဖူးဆီ၊ နေကြာဆီ၊ ငါးဆီ)စသည့် တိရစ္ဆာန်အဆီများဖြစ်သည်။ဒေသထွက်အစာကုန်ကြမ်းများဖြင့် စပ်စာပြုလုပ်ခြင်း (နမူနာ)ငုံးစာကို ဖွဲ၊ ငါးခြောက်မှုန့်၊ ပြောင်းဖူးမှုန့်၊ နှမ်းဖတ် စသည့် ဒေသထွက်အစာကုန်ကြမ်း လေးမျိုးတို့ဖြင့် အာဟာရပြည့်ဝစွာဖော်စပ်ရန် အောက်ပါအချိုးကို အသုံးပြုနိုင်သည်။ ငုံးများ၏ ကြီးထွားမှု၊ ဥထုတ်လုပ်မှုနှင့် ကျန်းမာရေးအတွက် လိုအပ်သောအာဟာရဓာတ်များကို မျှတစွာပံ့ပိုးပေးနိုင်သည့် ဖော်ပြပါအချိုးဖြင့် စပ်စာပိဿာ ၁၀၀ နမူနာစပ်ကျွေးနိုင်သည်။ငုံးစာပိဿာ ၁၀၀ အတွက် အချိုး အစာကုန်ကြမ်း တစ်မျိုးချင်းအလိုက်ထည့်ဝင်ရမည့် အချိုးမှာ-- ဖွဲ (Rice Bran) - ၄၀ ပိဿာ (၄၀ ရာခိုင်နှုန်း)- ငါးခြောက်မှုန့် (Fish Meal) - ၂၀ ပိဿာ (၂၀ ရာခိုင်နှုန်း)- ပြောင်းဖူးမှုန့် (Corn Meal) - ၃၀ ပိဿာ (၃၀ ရာခိုင်နှုန်း)- နှမ်းဖတ် (Sesame Meal) - ၁၀ ပိဿာ (၁၀ ရာခိုင်နှုန်း) ဖော်စပ်ပြီး အစာတွင် အာဟာရဓာတ်ပါဝင်မှု ရာခိုင်နှုန်းမှာ-- ပရိုတင်း - ၂၀ ရာခိုင်နှုန်း မှ ၂၅ ရာခိုင်နှုန်း- ကစီဓာတ် - ၅၀ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၆၀ ရာခိုင်နှုန်း- အဆီဓာတ် - ၅ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၈ ရာခိုင်နှုန်း- အမျှင်ဓာတ် - ၈ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၁၀ ရာခိုင်နှုန်းသတိပြုရန်မှာ ဤအချိုးသည် ငုံးများ၏ အသက်အရွယ်၊ ရည်ရွယ်ချက် (ဥထုတ်လုပ်ရန် သို့မဟုတ် အသားထုတ်လုပ်ရန်) အလိုက် အနည်းငယ်ပြောင်းလဲနိုင်သည်။ မိမိဒေသထွက် ဈေးနှုန်းသင့်တင့်ပြီး အာဟာရပြည့်ကုန်ကြမ်းများနှင့်လည်း ဖော်စပ်ကျွေးမွေးနိုင်သည်။ နားလည်ကျွမ်းကျင်သည့် မွေးမြူရေးပညာရှင်များနှင့် တိုင်ပင်ဆောင်ရွက်ရန် အကြံပြုလိုသည်။ ငုံးတစ်ကောင်၏ တစ်ရက်ပျမ်းမျှအစာစားနှုန်းငုံးတစ်ကောင်၏ တစ်ရက်ပျမ်းမျှအစာစားနှုန်းမှာ ဖော်ပြပါအတိုင်းဖြစ်၍ အထက်တွင် ရှင်းလင်း ပြခဲ့သည့် အစာစပ်နည်းဖြင့် မိမိလိုအပ်သည့် အစာပမာဏကို မိမိမွေးမြူသည့် ကောင်ရေနှင့် အသက် အရွယ်အလိုက် တွက်ချက်ကျွေးမွေးနိုင်သည်။- ၄ ပတ်သားငုံး - ၁၅ ဂရမ်(သုည ဒသမ ၉ ကျပ်သား)- ၅ ပတ်သားငုံး - ၁၅ ဂရမ်(သုည ဒသမ ၉ ကျပ်သား)- ၆ ပတ်သားငုံး - ၁၈ ဂရမ်(၁ ဒသမ ၁ ကျပ်သား)- ၇ ပတ်သားငုံး - ၂၁ ဂရမ်(၁ ဒသမ ၂ ကျပ်သား)- ၈ ပတ်သားငုံး -၂၄ ဂရမ်(၁ ဒသမ ၄ ကျပ်သား)ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှု ငုံးများကိုမွေးမြူရာတွင် ပုံမှန်သန်ချဆေးပေးရန် လိုအပ်သည်။ ငုံးများတွင် ချေးဖြူရောဂါ၊ လည်လိမ်ရောဂါ၊ သွေးဝမ်းကျရောဂါ၊ မားရက်ရောဂါများ ဖြစ်ပွားတတ်သဖြင့် ကြိုတင်ကာကွယ် ထားရန် လိုအပ်သည်။ ဝမ်းရောဂါဖြစ်ပွားပါက ရုတ်တရက်သေဆုံးနိုင်သဖြင့် အစာနှင့်ရေတွင် ဆေးထည့်ကျွေးခြင်းဖြင့် ကြိုတင်ကာကွယ်ထားရန် လိုအပ်သည်။ငုံးဥနှင့် ငုံးသားတို့၏ အာဟာရဓာတ်များနှင့် အကျိုးကျေးဇူးများငုံးဥတွင် အသားဓာတ်၊ သံဓာတ်၊ အဆီဓာတ်၊ ဗီတာမင်အေ၊ ဗီတာမင်ဘီဝမ်းနှင့် ဘီတူး၊ ကယ်ဆီယမ်၊ ဆိုဒီယမ်၊ မဂ္ဂနီဆီယမ်နှင့် အခြားသတ္တုဓာတ်များ ကြွယ်ဝစွာပါဝင်ပေသည်။ ငုံးသား ၁၀၀ ဂရမ်တွင် ပရိုတင်းဓာတ် ၂၅ ဂရမ်၊ အဆီဓာတ် ၁၄ ဂရမ်၊ ကယ်လိုရီဓာတ် ၂၂၇ ဂရမ်တို့ပါဝင်ပြီး ကာဗိုဟိုက်ဒရိတ်၊ အမျှင်ဓာတ်နှင့် သကြားဓာတ်များမပါဝင်ပါ။ ထို့ပြင် ငုံးသားတွင် သံဓာတ်၊ ဇင့်ဓာတ်၊ ဗီတာမင် B-3 နှင့် B-6 များ ကြွယ်ဝစွာပါဝင်ပေသည်။ ငုံးဥစားခြင်းဖြင့် ခုခံစွမ်းအားကောင်းမွန်စေခြင်း၊ ခန္ဓာကိုယ်တွင်း ဇီဝပြောင်းလဲမှုဖြစ်စဉ်ကို တိုးတက်စေခြင်း၊ အမြင်အာရုံကောင်းမွန်စေခြင်း၊ အရိုးအဆစ်များသန်မာစေခြင်း၊ ဓာတ်မတည့်မှုကို သက်သာစေခြင်း၊ စိတ်ဖိစီးမှုကို သက်သာစေခြင်း၊ သွေးအားနည်းရောဂါကို သက်သာစေခြင်း အစရှိသည့် အကျိုးကျေးဇူးများစွာကို ရရှိစေသည်။ စားသောက်ဆိုင်မှ ငုံးဥနှင့် ငုံးသားအကင် တရုတ်ရိုးရာအစားအစာနှင့် နာမည်ကြီးဟင်းလျာ အများစုတွင် ငုံးဥသည် မပါမဖြစ်ပါဝင်လျက်ရှိသည်။ ကမ္ဘာ့နာမည်ကြီးဟင်းလျာများတွင်လည်း ငုံးဥသည် မပါမဖြစ် ပါဝင်ပစ္စည်းတစ်ခုဖြစ်ပြီး ငုံးသားမှာလည်း အလွန်နူးညံ့သောကြောင့် လူကြိုက်များသည်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင် ငုံးမွေးမြူရေး လုပ်ငန်းသည် ကျေးလက်ဒေသများတွင် စီးပွားဖြစ်လုပ်ကိုင်လာကြသော်လည်း အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက နည်းပညာနှင့် စီမံခန့်ခွဲမှုစနစ်များ အားနည်းနေသေးသည်။ မွေးမြူသူများအနေဖြင့် နည်းပညာမြှင့်တင်ခြင်း၊ အာဟာရပြည့်ဝသော အစာများကို ပိုမိုအသုံးပြုခြင်းနှင့် ရောဂါကာကွယ်ရေးစနစ်များ ပိုမိုတိုးတက်လာပါက မြန်မာနိုင်ငံ၏ ငုံးမွေးမြူရေး လုပ်ငန်းသည်လည်း ပိုမိုဖွံ့ဖြိုးလာမည်ဖြစ်၍ ငုံးမွေးမြူရေးအတွက် သိပ္ပံနည်းကျနည်းစနစ်များကို မွေးမြူရေးနှင့် ကုသရေးဦးစီးဌာနသို့ ဆက်သွယ် ရယူနိုင်ပါကြောင်း တင်ပြအပ်ပါသည်။ ။MWD Web Portal

Sun, 07/13/2025 - 12:00

ခရမ်းသီးစိုက်ပျိုးခြင်းနှင့်ကျန်းမာရေး

မြန်မာနိုင်ငံတွင် မြို့ပြနှင့်ကျေးလက်များပါမကျန် ဟင်းသီးဟင်းရွက်များကို အမြတ်တနိုး စားသုံးလေ့ရှိကြသည်။ ဟင်းသီးဟင်းရွက်ကို ချက်ပြုတ်ကြော်လှော်၍ လည်းကောင်း၊ သရေစာအဖြစ်လည်းကောင်း နေရာဒေသအလိုက် အမျိုးမျိုးပြုပြင် ဖန်တီးစားသောက်ကြလေ့ရှိသည်။ထိုဟင်းသီးဟင်းရွက်အမျိုးမျိုးရှိသည့်အနက် အာဟာရဓာတ်မျိုးစုံပါဝင်ပြီး ဆေးဖက်လည်းဝင် ထမင်းမြိန်ပြီး လူမျိုးမရွေးကြိုက်နှစ်သက်သော ခရမ်းသီးပင်နှင့်ပတ်သက်၍ တင်ပြလိုသည်။ခရမ်းသီး၏မူရင်းဒေသသည် အိန္ဒိယနိုင်ငံ၊ အင်္ဂလိပ်အမည်မှာ Egg Plant(OR) Branjal၊ ရုက္ခဗေဒအမည်မှာ Solanum Melongena ဖြစ်သည်။ခရမ်းမျိုးများမြန်မာနိုင်ငံတွင်တွေ့ရှိသော ခရမ်းသီး၏အမျိုးအစားများမှာ ပင်ထောင်၊ ပင်ပြန့် စသည်ဖြင့် အပင်ပုံသဏ္ဌာန်အမျိုးမျိုးရှိပြီး ပင်ပြန့်သည် သက်လျင်မျိုးသက်တမ်းဖြစ်ပြီး ပင်ထောင်သည် သက်ကြီးမျိုး သက်တမ်းဖြစ် သည်။ ပန်းပွင့်သည် အဆစ်ခြောက်ဆစ်မှ ၁၄ ဆစ်အကြားတွင်ပွင့်သည်။ ခရမ်းကို ခရမ်းရှည်(ခရမ်းရောင်)၊ ဆင်စွယ်ခရမ်း(အဖြူရောင်)၊ ခရမ်းကြွပ်(အဖြူ/ခရမ်း)၊ ခရမ်းခါး(အထက်မြန်မာပြည်-စစ်ကိုင်းတိုင်း ဒေသကြီးတွင်တွေ့ရှိနိုင်)၊ ခရမ်းကစော့သီး၊ ခရမ်းခေါင်းသီး၊ ခရမ်းပဒေသာ(အစုလိုက်၊ အခိုင်လိုက်သီး)၊ ထောပတ်ခရမ်းဟူ၍ ဒေသအလိုက်အမျိုးမျိုးခေါ်တွင် စိုက်ပျိုးကြသည်။ ခရမ်းသည် အပူကြိုက်အပင်ဖြစ်၍ မြန်မာနိုင်ငံတွင် တောင်ပေါ်ဒေသ အလွန်အေးသောဒေသမှလွဲ၍ ကျန်ဒေသများတွင် စိုက်ပျိုးနိုင်သည်။အများအားဖြင့် ဇူလိုင်လနှင့် ဩဂုတ်လတို့တွင်စိုက်ပျိုးကြပြီး ရာသီမရွေး တစ်နှစ်ပတ်လုံး စိုက်ပျိုးဖြစ်ထွန်းနိုင်သည်။ မြေဆီထက်သန်ပြီးရေသွင်း၊ ရေထုတ်ကောင်းမွန်၍ အပူချိန် ၁၃ ဒီဂရီဆဲလ်စီးယက်မှ ၂၁ ဒီဂရီဆဲလ်စီးယက်၊ PH 5.5- 6.5 ရှိသောမြေမျိုးတွင်စိုက်ပျိုးပါက အထူးသင့်လျော်သည်။ စီးပွားဖြစ် တစ်ဧကလျှင် မျိုးစေ့ ၅၀၀ ဂရမ် (၃၀ ကျပ်သား)ခန့်သုံးနိုင်သည်။ခရမ်းသီးကို ခရမ်းသီးနှပ်၊ ခရမ်းသီးသုပ်၊ ခရမ်းသီးအစာသွတ်၊ ခရမ်းသီးကြော်၊ တို့စရာပြုလုပ်၍ ပုံစံအမျိုးမျိုး ချက်စားလေ့ရှိကြသည်။ ခရမ်းသီးမီးဖုတ်သုပ်သည် မြန်မာတိုင်းရင်းသားတို့၏ အနှစ်သက်ဆုံးအစားအစာ တစ်ခုတွင်ပါဝင်သည်။ ယခုအခါ အကင်ဆိုင်များ၊ မြန်မာ့ရိုးရာထမင်းဆိုင်များ၊ ဟိုတယ်များတွင်လည်း ခရမ်းသီးဖြင့်ချက်ပြုတ်သော ဟင်းအမယ်စုံများ နေရာယူလာကြသည်ကို လေ့လာသိရှိလာရသည်။ မိသားစုတွင်လည်း ခရမ်းသီးနှင့်အသားဟင်းကို တွဲဖက်ချက်ပြုတ်ခြင်း၊ ဟင်းချိုများ၊ သီးစုံဟင်းများတွင် ခရမ်းသီးသည် ဇာတ်လိုက်ဖြစ်နေသည်။ ထို့ပြင် ခရမ်းသီးကို အခြောက်လှန်း၍ ရာသီမရွေးချက်ပြုတ် စားနိုင်အောင်လည်း ပြုပြင်ဆောင်ရွက်ကြသည်။ ထို့ကြောင့် ခရမ်းသီးသည် မြန်မာ့ကျေးလက်နှင့်မြို့ပြတို့၏ စားဖိုဆောင်တွင် အရေးပါနေခြင်းဖြစ်သည်။ခရမ်းပင်စိုက်ပျိုးနည်းနှင့်မြေပြုပြင်နည်း ခရမ်းပင်ကိုပျိုးထောင်၍လည်းကောင်း၊ ရိုးရိုးကျင်းဖြင့် လည်းကောင်း စိုက်ပျိုးလေ့ရှိကြသည်။ ပျိုးထောင်၍စိုက်ပျိုးမည်ဆိုပါက အလျား ၃ ပေ၊ အရှည်ပေ ၃၀ ရှိသော ပေါင်ပေါ်တွင် မျိုးစေ့များကို ၄ လက်မစီခြား၍ အပေါ်မှကောက်ရိုးပါးပါးဖုံး၍ ရေပန်းကရားဖြင့် ရေပါးပါးလောင်းပေးရသည်။ လှီသောအပင်များကို နုတ်ပစ်ရသည်။တစ်ဧကလျှင် နွားချေး ၁၀ တန်၊ ယူရီးယား ၅၀ ကီလို နှစ်အိတ်၊ ပိုတက် ၅၀ ကီလို နှစ်အိတ်နှုန်းဖြင့် ယူရီးယားကို မြေပြင်စဉ်တစ်ကြိမ်နှင့် စိုက်ပြီး ၁ လမှ ၂ လတွင် တစ်ကြိမ်ထည့်ပေးရသည်။စိုက်ခင်းမြေပေါ်တွင် ထယ်ထိုး၍ ထွန်ရေးညက်အောင်ပြင်၍ တန်းကြား ၃ ပေမှ ၄ ပေ၊ ပင်ကြား ၂ ပေမှ ၃ ပေထား၍ ပျိုးခင်းမှပျိုးပင်များကို ပြောင်းရွှေ့စိုက်ပေးရသည်။ စိုက်ခင်းမြေသည် အစိုဓာတ်အသင့်အတင့် ရှိနေရန် ရေကြိုတင်သွင်းထားရမည်။ ပျိုးပင်သည် အနည်းဆုံးအရွက် ငါးရွက်မှခြောက်ရွက်ရှိပါက စိုက်ခင်းသို့ရွှေ့ပြောင်း စိုက်ပျိုးနိုင်သည်။ ရာသီဥတုပြင်းပါက အပေါ်မှအရွက်များ အုပ်ပေးခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း သို့မဟုတ် ကောက်ရိုးပါးပါးဖြင့်လည်းကောင်း ဖုံး၍နေကာထားပေးရမည်။ရေသွင်းနည်းပေါင်းရှင်းခြင်း၊ ပေါင်လုံးခြင်း၊ ရေမဝပ်အောင်မြေတောင်မြှောက်ခြင်း၊ အပင်ယိုင်လဲမှုမရှိစေရန် တိုင်ထောင်ပေးခြင်း၊ မြေအစိုဓာတ်နည်းပါက ရေသွင်းပေးခြင်းတို့ကို ဆောင်ရွက်ပေးရသည်။ အိမ်တွင်းမိသားစု တစ်နိုင် တစ်ပိုင်အဖြစ်လည်း စိုက်ပျိုးခြင်းဖြင့် စားဖိုဆောင်စရိတ်သက်သာစေပြီး အပိုဝင်ငွေရရှိနိုင်သည်။ခရမ်းပင်တွင်ပိုးမွှားအနေဖြင့် ခေါင်ညွန့်ထိုးပိုး၊သီးလုံးဖောက်ပိုးကျရောက်နိုင်သောကြောင့် လက်နှင့်ကောက်ယူဖျက်ဆီးခြင်း၊ ပင်လုံးပြန့်ပိုးသတ်ဆေးဖျန်းပေးခြင်းဖြင့် ကာကွယ်နိုင်သည်။ အပင်ရောဂါအနေဖြင့် ဗက်တီးရီးယား ပင်ညှိုးရောဂါ ကျရောက်နိုင်သည်။ခရမ်းသီးခူးရာတွင် အသီးပုံသဏ္ဌာန်ကိုကြည့်ပြီး ဆွတ်ခူးနိုင်သည်။ လုံးဝိုင်းသောအသီးကို ပန်းပွင့်ပြီး ၂၅ ရက်မှ ၃၀ ရက်တွင်လည်းကောင်း၊ လုံးရှည်မျိုးကို ၃၀ ရက်တွင်လည်းကောင်း၊ အရှည်မျိုးကို ပန်းပွင့်ပြီး ၃၅ ရက်မှ ၄၀ ရက်တို့တွင်လည်းကောင်း ခူးဆွတ်နိုင်သည်။အသီးများခူးဆွတ်ပြီး အသီးထွက်မှုကျဆင်းသွား၍ လမိုင်းထားမည်ဆိုပါက ပင်ခြေမှ အနည်းဆုံး ၆ လက်မှ ၈ လက်မခန့် သို့မဟုတ် ပင်ခြေမှအဆစ်သုံးဆစ်ချန်၍ အပေါ်ပိုင်းဖြတ်ပြီး ယူရီးယားကျွေးခြင်း၊ ရေသွင်းခြင်း၊ ပေါင်းရှင်းခြင်း၊ အပင်ပြုစုခြင်းလုပ်ငန်း ဆောင်ရွက်ပေးမည်ဆိုပါက တစ်လအတွင်း အသီးများ ထပ်မံခူးနိုင်သည်။ တစ်ဧကလျှင် ခရမ်းသီးပိဿာ ၆၀၀၀ မှ ၈၀၀၀ ခန့်ထွက်ရှိနိုင်ပြီး ဝင်ငွေအကျိုးအမြတ် ငွေကျပ် ရှစ်သိန်းမှ ၁၀ သိန်းအထိ ရရှိနိုင်သည်။ ခရမ်းသီးသည် ဗီတာမင်စီဓာတ်ကြွယ်ဝခြင်း၊ ရောင်ရမ်းခြင်းဝေဒနာကို သက်သာနိုင်ခြင်း၊ နှလုံး၊ ဦးနှောက်၊ အရေပြားနှင့် အရိုးကိုအကျိုးပြုသည့်အပြင် အစာချေစနစ်ကိုကောင်းမွန်စေခြင်း၊ အမျိုးအစား ၂ ဆီးချိုရောဂါကို ထိန်းနိုင်စွမ်းရှိကြောင်း၊ လူတစ်ဦး ၅၀၀ ဂရမ်ခန့် စားသုံးသင့်ကြောင်း၊ ခရမ်းသီးတွင် Phytonutrients ဟုခေါ်သော နှလုံးကိုကာကွယ်ပေးသော ဒြပ်ပေါင်းတစ်မျိုး ပါဝင်ခြင်းကြောင့် ရောင်ရမ်းမှုကိုလျော့ကျစေပြီး သွေးကြောလုပ်ဆောင်ချက် ကောင်းမွန်စေကြောင်းသိရှိရသည်။ ခရမ်းသီးအခွံတွင်ပါသော Nasunin ခေါ်သောဓာတ်တိုး ဆန့်ကျင်ပစ္စည်းတစ်မျိုးကြောင့် ခရမ်းရောင်ဖြစ်နေကြောင်း၊Nasunin သည် ဦးနှောက်ထဲတွင် အဆီဓာတ်များ ထိခိုက်မှုမရှိအောင် ကာကွယ်ပေးထားကြောင်း၊ ဦးနှောက်ဆဲလ်အမြှေးထဲတွင် တွေ့ရှိရကြောင်း၊ ထို့ကြောင့် ခရမ်းသီးကို အခွံမခွာဘဲစားသင့်ကြောင်း၊ အမျှင်ဓာတ်ပါဝင်ခြင်းကြောင့် အစာအိမ်နှင့်အူလမ်းကြောင်း ကျန်းမာစေနိုင်ကြောင်းကို ကျန်းမာရေးနှင့်ဆေးပညာ ဝက်ဆိုက်မှ ဖတ်ရှုမှတ်သား ရသည်။ခရမ်းသီးများကို ဒေသတွင်းစီးပွားဖြစ် စိုက်ပျိုးကြသော တောင်သူများက လက်ကားဈေးမှတစ်ဆင့် ဈေးအသီးသီးရှိ လက်လီဆိုင်များ၊ ထိုမှတစ်ဆင့် ဆိုက်တွဲ၊ သုံးဘီး၊ စက်ဘီးတို့ဖြင့် ရွေ့လျားဈေးသည်များ အဆင့်ဆင့် ဖြန့်ဖြူး ရောင်းချပေးနေကြသည်။ထို့ပြင် တစ်နိုင်တစ်ပိုင်စိုက်ကြသော တောင်သူငယ်များကလည်း ကိုယ်တိုင်စိုက်ပျိုးထုတ်လုပ် ရောင်းချနေသည်ကို တွေ့မြင်ကြရမည်ဖြစ်သည်။ လတ်ဆတ်စွာစားသုံးနိုင်ရန် မိမိအိမ်ခြံဝင်းတွင် တစ်နိုင်တစ်ပိုင် စိုက်ပျိုးနိုင်ကြောင်း အကြံပြုအပ်သည်။ အချို့သောဒေသများတွင် နေရာအခက်အခဲရှိသဖြင့် အိုးများဖြင့်ထည့်သွင်းစိုက်ပျိုးသည့်အတွက် လွယ်ကူစွာစိုက်ပျိုးနိုင်သည်။ခရမ်းမျိုးစေ့များကို စိုက်ပျိုးရေးဦးစီးဌာန ဥယျာဉ်ခြံနှင့်ဇီဝဌာနမှလည်း သုတေသနပြုဖြန့်ဖြူးပေးလျက်ရှိသည်။ ထို့ပြင် နိုင်ငံတော်မျိုးစေ့ကော်မတီမှ မှတ်ပုံတင်ခွင့်ရရှိထားသော မျိုးစေ့ထုတ်ကုမ္ပဏီများကလည်း ရောင်းချပေးနေ၍ ကြိုက်နှစ်သက်ရာမျိုးကို ဝယ်ယူစိုက်ပျိုးနိုင်သည်။နိုင်ငံသူ၊ နိုင်ငံသားများ၏စားရေရိက္ခာကြွယ်ဝရေး၊ အာဟာရပြည့်ဝသော ဟင်းလျာများစားသုံးနိုင်ရေးတို့အတွက် ခရမ်းစိုက်ပျိုးခြင်းကို တစ်နိုင်တစ်ပိုင်စိုက်ပျိုးခြင်းမှသည် စီးပွားဖြစ်နိုင်ရေးအတွက် ကြိုးပမ်းဆောင်ရွက်ကြ စို့ဟု တိုက်တွန်းလိုက်ရပါသည်။ ။MWD Web Portal

Wed, 07/09/2025 - 12:00

လုံခြုံရေးကဏ္ဍသတင်းများ

နိုင်ငံရေးကဏ္ဍသတင်းများ

စီးပွားရေးကဏ္ဍသတင်းများ

တိုင်းရင်းသားရေးရာကဏ္ဍသတင်းများ

နည်းပညာကဏ္ဍ

အထွေထွေသတင်းများ

လုံခြုံရေးကဏ္ဍ

နိုင်ငံရေးကဏ္ဍ

စီးပွားရေးကဏ္ဍ

တိုင်းရင်းသားရေးရာကဏ္ဍ

နည်းပညာကဏ္ဍ

အထွေထွေ

လုံခြုံရေးကဏ္ဍအကြောင်းဆောင်းပါးများ

နိုင်ငံရေးကဏ္ဍအကြောင်းဆောင်းပါးများ

စီးပွားရေးကဏ္ဍအကြောင်းဆောင်းပါးများ

တိုင်းရင်းသားရေးရာကဏ္ဍအကြောင်းဆောင်းပါးများ

နည်းပညာကဏ္ဍ

အထွေထွေအကြောင်းဆောင်းပါးများ

လုံခြုံရေးကဏ္ဍအကြောင်းဆွေးနွေးခြင်း

နိုင်ငံရေးကဏ္ဍအကြောင်းဆွေးနွေးခြင်း

စီးပွားရေးကဏ္ဍအကြောင်းဆွေးနွေးခြင်း

တိုင်းရင်းသားရေးရာကဏ္ဍ

နည်းပညာကဏ္ဍ

အထွေထွေအကြောင်းဆွေးနွေးခြင်း

လုံခြုံရေးကဏ္ဍ

နိုင်ငံရေးကဏ္ဍ

စီးပွားရေးကဏ္ဍ

တိုင်းရင်းသားရေးရာကဏ္ဍ

နည်းပညာကဏ္ဍ

အထွေထွေ

တစ်နိုင်တစ်ပိုင်မှသည် စီးပွားဖြစ် ငုံးမွေးမြူရေးဆီသို့

Article_Author

Posted_Date

Image

Body

Event & Guidlines

Contact

Quick Link

လုံခြုံရေးကဏ္ဍသတင်းများ

နိုင်ငံရေးကဏ္ဍသတင်းများ

စီးပွားရေးကဏ္ဍသတင်းများ

လူမှုရေးကဏ္ဍသတင်းများ

တိုင်းရင်းသားရေးရာကဏ္ဍသတင်းများ

နည်းပညာကဏ္ဍ

အထွေထွေသတင်းများ

လုံခြုံရေးကဏ္ဍ

နိုင်ငံရေးကဏ္ဍ

စီးပွားရေးကဏ္ဍ

လူမှုရေးကဏ္ဍ

တိုင်းရင်းသားရေးရာကဏ္ဍ

နည်းပညာကဏ္ဍ

အထွေထွေ

လုံခြုံရေးကဏ္ဍအကြောင်းဆောင်းပါးများ

နိုင်ငံရေးကဏ္ဍအကြောင်းဆောင်းပါးများ

စီးပွားရေးကဏ္ဍအကြောင်းဆောင်းပါးများ

လူမှုရေးကဏ္ဍအကြောင်းဆောင်းပါးများ

တိုင်းရင်းသားရေးရာကဏ္ဍအကြောင်းဆောင်းပါးများ

နည်းပညာကဏ္ဍ

အထွေထွေအကြောင်းဆောင်းပါးများ

လုံခြုံရေးကဏ္ဍအကြောင်းဆွေးနွေးခြင်း

နိုင်ငံရေးကဏ္ဍအကြောင်းဆွေးနွေးခြင်း

စီးပွားရေးကဏ္ဍအကြောင်းဆွေးနွေးခြင်း

လူမှုရေးကဏ္ဍအကြောင်းဆွေးနွေးခြင်း

တိုင်းရင်းသားရေးရာကဏ္ဍ

နည်းပညာကဏ္ဍ

အထွေထွေအကြောင်းဆွေးနွေးခြင်း

လုံခြုံရေးကဏ္ဍ

နိုင်ငံရေးကဏ္ဍ

စီးပွားရေးကဏ္ဍ

လူမှုရေးကဏ္ဍ

တိုင်းရင်းသားရေးရာကဏ္ဍ

နည်းပညာကဏ္ဍ

အထွေထွေ

Article_Author

Posted_Date

Image

Body

ဆက်စပ်ဆောင်းပါးများ

Event & Guidlines

Contact

Quick Link